Borstelstaartkangoeroerat
Van Wikipedia
| Borstelstaartkangoeroerat IUCN-status: van bescherming afhankelijk (LR/CD) |
|||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Opgezet exemplaar |
|||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Bettongia penicillata Gray, 1837 |
De borstelstaartkangoeroerat (Bettongia penicillata), ook wel borstelstaartratkangoeroe, kwaststaartkangoeroerat of pluimstaartbettong genoemd, is een klein soort buideldier uit de familie der kangoeroeratten (Potoroidae).
De borstelstaartkangoeroerat wordt 30 tot 38 centimeter lang en één tot anderhalve kilogram zwaar. De staart is 29 tot 36 centimeter lang, bijna net zo lang als de rest van het lichaam. Op het einde van de staart lopen zwarte borstelharen.
De borstelstaartkangoeroerat leeft voornamelijk in open eucalyptuswouden en mallee, met een ondergroei van lage struiken, in Australië. Zijn natuurlijke verspreidingsgebied omvatte het zuidwesten van West-Australië, het zuiden van Zuid-Australië, het noordwesten van Victoria, het midden van Nieuw-Zuid-Wales en Oost-Queensland. Tegenwoordig komt hij echter alleen voor in West- en Zuid-Australië. Eucalyptusbossen hebben te maken met periodieke bosbranden. Deze soort kangoeroerat blijkt vrij goed te zijn in het ontwijken van de vlammen, en blijven vaak nog actief in hun woongebied tijdens een brand.
Het is een solitaire soort, die voornamelijk 's nachts actief is. Overdag rust het dier in een groot, bolvormig nest, gemaakt van bladeren, gras en schors. Deze soort leeft voornamelijk van paddenstoelen als truffels, die hij moet opgraven uit de bosbodem. De kangoeroerat draagt zo bij aan het verspreiden van de sporen van deze schimmels, die in staat zijn onbeschadigd het spijsverteringsstelsel van de kangoeroeratten te doorstaan. Ook ander ondergronds voedsel, als wortelen, bollen, knollen en wormen, staan op het menu.
Er zijn twee ondersoorten. B.p. penicillata, uit het zuidoosten van Australië, is tegenwoordig uitgestorven, waarschijnlijk doordat zijn leefgebied plaats moest maken voor landbouwgrond. B.p. ogilbyi, de ondersoort uit het zuidwesten van Australië, komt nog voor in West-Australië, met enkele kleinere populaties in Zuid-Australië. Deze ondersoort heeft behalve van habitatvernietiging te lijden onder verwilderde exoten als vossen en katten, die wel eens een kangoeroerat grijpen, en konijnen en varkens, die om hetzelfde voedsel concurreren. De soort lijkt nu veilig in nationale parken en op enkele eilanden voor de kust van Australië, waar geen exoten voorkomen.
| {{{afb_links}}} | Soorten van borstelstaartkangoeroeratten (Bettongia) | {{{afb_rechts}}} |
|---|---|---|
|
Tasmaanse borstelstaartkangoeroerat (Bettongia gaimardi) - Lesueurborstelstaartkangoeroerat (Bettongia lesueur) - Borstelstaartkangoeroerat (Bettongia penicillata) - Bettongia tropica |
