Clive Caldwell
Van Wikipedia
Clive Caldwell (28 juli 1910–1994) was een Australische piloot die in de Tweede Wereldoorlog voor de Royal Australian Airforce vocht. Hij is een vrij bijzondere piloot omdat hij zowel vocht tegen Duitse als Japanse vliegtuigen, een unicum vergeleken met andere piloten die meestal maar tegen één ander land vochten.
Caldwell schoot eerst van april 1940 tot december 1941 veertien Duitse vliegtuigen neer. Daarna vertrok hij naar Australië waar hij nog eens veertien overwinningen op Japan behaalde. Met in totaal 28 overwinningen is hij de meest succesvolle Australische gevechtspiloot uit de oorlog. De bijnaam van Caldwell was de Stuka Killer omdat een groot deel van z'n overwinningen op Stuka-duikbommenwerpers waren.
Inhoud |
[bewerk] Wat vooraf ging
Clive Caldwell werd 28 juli 1910 in Sydney geboren. Na een aantal jaren op een boerderij te hebben gewerkt, wilde hij gevechtspiloot worden. Toen de tweede wereldoorlog uitbrak meldde hij zich als vrijwilliger bij de Royal Australian Airforce. Caldwell was met zijn 30 jaar eigenlijk veel te oud om nog jachtpiloot te worden. Om toch toegelaten te worden vervalsde Caldwell zijn geboorte certificaat en z'n paspoort.
In februari 1940 behaalde hij z'n vliegbrevet en werd hij overgeplaatst naar Groot-Brittannië om daar met een Spitfire te gaan vliegen.
In april 1940 werd hij gestationeerd op Duxford Airfield. Drie maanden hierna barstte de Battle of Britain in alle hevigheid los.
[bewerk] De Slag om Engeland
Tijdens de Battle of Britain moest Caldwell verkenningvluchten maken langs de Engelse kustlijnen. Opmerkelijk is dat hij hierbij weinig in actie is gekomen, in een periode van vijf maanden slechts een keer: in oktober zag hij een Dornier Do-17 bommenwerper boven Dover vliegen. Caldwell wist het toestel met slechts enkele vuurstoten neer te halen. Het was zijn eerste overwinningen. Kort daarna was de Battle of Britain definitief door Duitsland verloren.
[bewerk] Boven Afrika
Nadat Duitsland besefte dat ze Engeland niet zomaar konden veroveren besloten ze met behulp van Italië Noord-Afrika te veroveren. Egypte, Libië en Tunesië waren koloniën van Engeland, door deze koloniën te veroveren hoopte Duitsland de olie-import van Engeland lam te leggen. Ook wilde ze vanuit Noord-Afrika controle krijgen over het Middellandse Zeegebied.
Caldwell werd in maart 1941 overgeplaatst naar Noord-Afrika en kreeg de beschikking over een nieuw toestel: de Curtiss P-40 Kittyhawk. Met dit toestel werd hij benoemd tot luitenant en kreeg hij de leiding van een eskader van 30 P-40's. Het volledige eskader bestond uit Poolse piloten die zich als vrijwilliger bij de Britse luchtmacht hadden aangemeld om tegen de Duitsers te vechten.
Met dit eskader moest hij de geallieerde grondtroepen luchtsteun geven, terwijl die op de grond vochten tegen de Duitse en Italiaanse legers. Al snel werd Caldwell een expert in het neerhalen van de Stuka dukbommenwerpers die de geallieerde grondtroepen bestookten. Binnen slechts enkele maanden tijd had Caldwell negen Stuka's neergehaald. Ook vernietigde hij vier Italliaanse Fiat-jagers. Caldwell nam ook met succes deel aan de veldslagen bij Tobruk en El Alamein. Hierbij maakte hij verkenningvluchten en beschoot hij met z'n P-40 Duitse tanks en andere grondvoertuigen. Als dank voor z'n bijdrage aan deze gevechten werd hij onderscheiden met het Militair Kruis.
[bewerk] Boven Azië
In december 1941 was het Duitse leger bijna compleet verslagen en Noord-Afrika bijna helemaal bevrijd. Terwijl het gevaar voor een invasie in Afrika tijdelijk was geweken, was er helaas aan de andere kant van de wereld weer een nieuwe dreiging bijgekomen: de Japanse luchtmacht had de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbour gebombardeerd. Japan stond op het punt om heel Azië te veroveren en Caldwell werd overgeplaats naar Australië om daar de Britse kolinie te verdedigen tegen een mogelijke invasie.
De eerste 7 maanden van zijn verblijf was er nog geen directe oorlog en Caldwell is niet in actie gekomen. In juni 1942 moest hij vanuit Australië verkenningsvluchten maken boven de Indonesische archipel, op zoek naar oprukkende Japanse schepen die een invasie voorbereidden. Het bezette Nederlands Indië was met zijn uitgestrekte wateren en onbwoonde eilandjes een moeilijk te controleren gebied. Op 28 augustus behaalde Caldwell z'n eerste overwinning op een Japans Tony-gevechtsvliegtuig. In de loop van de oorlog zou Caldwell boven Nederlands Indië nog 18 vliegtuigen neerschieten: het merendeel waren Zero- en Tony-jagers.
Ook zou Caldwell talloze vijandige troepenbewegingen in kaart brengen, hetgeen een grote bijdrage heeft geleverd aan de mislukte invasie van Australië.
In januari 1945 vielen Amerikaanse troepen vanuit Australië Nederlands Indië binnen. Caldwell ging vanaf een basis op Java, vanuit het bevrijde Nederlands Indië de Amerikaanse troepen ondersteunen bij hun opmars door Zuidoost-Azië. Hij moest samen met zijn vliegtuig Japanse soldaten beschieten die vochten tegen de Amerikaanse troepen.
Caldwell had geen zin om met zijn vliegtuig tegen grondsoldaten te vechten en hij weigerde dit bevel. Samen met een grope oudere gevechtspiloten leidde een grote staking van Australische gevechtspiloten. De Australische luchtmacht was niet gediend van dit protest en Caldwell werd op staande voet ontslagen; enkele maanden later was de oorlog over.
[bewerk] Na de oorlog
Na de oorlog begon Caldwell een carrière als kledingimporteur in Sydney. Hij slaagde erin een grot succesvolle kledinghandel op te bouwen. Hij stierf in 1994 een natuurlijke dood.
