Groot-Brittannië
Van Wikipedia
Groot-Brittannië (Engels: Great Britain, Cornisch: Breten Veur, Welsh: Prydain Fawr, Schots-Gaelisch: An Bhreatain, Schots: Graet Breetain) is een eiland in Europa, ten noordwesten van het vasteland en daarvan gescheiden door het Kanaal.
De oppervlakte bedraagt 229.850 km².
De naam Brittannië werd voor het eerst gebruikt door de Romeinen, die het eiland Britannia noemden. Het voorvoegsel 'groot' wordt gebruikt om het van Bretagne te onderscheiden, dat oorspronkelijk dezelfde naam had.
Inhoud |
[bewerk] Politieke definitie
Sinds Jacobus I (1603) stonden Engeland en Schotland onder een personele unie, maar officieel waren het twee verschillende koninkrijken.
De naam Groot-Brittannië wordt officieel gebruikt sinds 1707, toen het Engelse parlement de Act of Union goedkeurde. Door deze wet werden Schotland en Engeland officieel verenigd onder één troon. De nieuwe eilandnatie wordt meestal het "Koninkrijk Groot-Brittannië" (Kingdom of Great Britain) genoemd, totdat in 1801 het "Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland" werd gevormd. Na de Ierse onafhankelijkheid is de naam sinds 1927 Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland.
[bewerk] Geografie
Groot-Brittannië bestaat uit:
die samen met Noord-Ierland en een aantal overzeese gebiedsdelen het Verenigd Koninkrijk vormen.
De naam Groot-Brittannië wordt ook foutief gebruikt als een pars pro toto voor het Verenigd Koninkrijk.
[bewerk] Bestuurlijke indeling
Een county is een graafschap.
- Engeland bestaat uit 9 regio's van Engeland en 81 counties.
- Zie ook:Graafschappen van Engeland
- Schotland, bestaat uit 32 council areas. Van 1975 tot 1996 was het ingedeeld in regio's, voordien in graafschappen.
- Zie ook: Graafschappen van Schotland
- Wales bestaat uit 8 regio's van Wales en 22 counties.
- Zie ook: Graafschappen van Wales
