Cornélie van Zanten
Van Wikipedia
Wijntje Cornelia van Zanten (Dordrecht 2 augustus1855 - Den Haag 10 januari 1946) was een Nederlands operazangeres, zangpedagoge en auteur.
Van Zanten, die zowel mezzosopraan als alt zong, schreef haar naam ook als Cornélie of Cornelie en was bij intimi bekend als Corry of Kee van Zanten.
Ze studeerde onder andere aan het conservatorium van Keulen en vertrok daarna naar Italië om te studeren bij Francesco Lamperti. In september 1875 debuteerde ze in Turijn in de rol van Leonora in Donizetti's opera "La Favorita". In 1879 vertrok ze naar Duitsland waar ze verbonden was aan de opera van Breslau, Kassel (met Gustav Mahler als dirigent) en Hamburg. In deze jaren heeft zij ook enkele liederen gecomponeerd, waaronder "Mijn Moedertaal" (1881).
In 1885 werd ze gevraagd als lid van de American Opera Company bij het Metropolitan Opera House in New York. Korte tijd later sloot ze zich aan bij het National Opera Company en maakte in het seizoen 1886/1887 een grote tournee door Noord-Amerika. Glansrollen waren Orpheus in Gluck's "Orpheus and Eurydice" en de titelrol uit "Carmen" van Bizet. Nadat dit operagezelschap falliet ging, vertrok ze weer naar Europa en werkte in Rusland (waar ze meewerkte aan een complete uitvoering van Wagner's "Der Ring des Nibelungen"), Nederland (bij de Hollandsche Opera en de Nederlandse Opera) en Duitsland.
In 1895 beëindigde van Zanten definitief haar zangcarrière en aanvaardde een aanstelling als hoofdlerares solozang aan het conservatorium in Amsterdam. Onder haar leerlingen bevonden zich veel bekende zangers en zangeressen zoals Jos Tijssen, Julia Culp en Tilly Koene.
Ze vertrok naar Berlijn in 1903 om daar een Meisterschule für Kunstgesang te leiden, maar keerde weer terug naar Nederland na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 en ging in Den Haag wonen, waar ze actief bleef als zangpedagoge.
Haar grote kennis van de zangkunst en het menselijk stemorgaan legde van Zanten vast in een aantal boeken, die zowel in het Nederlands als in het Duits verschenen. Haar boek "Bel Canto des Wortes: Lehre der Stimmbeherschung durch das Wort" (1911) werd in die tijd beschouwd als een standaardwerk. In 1923 maakt ze zelfs een film over de werking van het stemorgaan. Ze heeft haar zangstem helaas nooit vastgelegd.
| Bronnen en referenties: |
