D43 (hunebed)
Van Wikipedia
Hunebed D43 nabij Emmen is het enige hunebed in Nederland van het langgraf-type. Het dateert van ongeveer 3000 voor onze jaartelling. Het is 40 meter lang en zes meter breed. De stenen uit de krans staan met de vlakke kant naar buiten gekeerd.
In de 19e eeuw werd al over dit hunebed gepubliceerd (o.a. door prof. dr. L.J.F. Janssen) en werd een poging ondernomen dit hunebed te herstellen. Dit gebeurde echter zeer ondeskundig (en waarschijnlijk onder opoffering van het verdwenen hunebed D43a) wat uit een verontwaardigde artikel in de Provinciale Drentsche en Asser Courant blijkt.
In 1913 wordt het hunebed voor het eerst systematisch onderzocht door dr. J.H. Holwerda. Uit dit onderzoek blijkt dat het langgraf in fasen is gebouwd, waarbij de noordelijk grafkelder het eerst gebouwd is en de andere enige tijd later. In deze laatste fase werd ook de steenkrans vergroot. In een derde fase wordt de steenkrans nog enige meters naar het zuiden vergroot. Men vindt enige potscherven en een stenen beitel.
Bij een onderzoek van Dr. van Giffen in 1960 kwamen drie offerkuilen tevoorschijn, twee buiten de steenkring, een erbinnen. De buitenste twee waren bedekt met een peervormige steen die uit de steenkrans afkomstig bleek. Deze waren reeds in de prehistorie omvergetrokken. Ook bleek het grafmonument tot in de bronstijd nog af en toe in gebruik te zijn geweest als begraafplaats.
