Det de Beus
Van Wikipedia
Bernadette Anna Maria (roepnaam Det) de Beus (18 februari 1958, Utrecht) speelde in de periode 1978-1988 in totaal 105 interlands (0 doelpunten) voor de Nederlandse hockeyploeg.
De Beus gold als de vrouwelijke evenknie van collega-doelman Maarten Sikking, die eveneens in Eindhoven speelde, maar niet zoals De Beus bij EMHC, maar bij HTCC. Indruk maakte ze met haar katachtige reflexen. De Beus vertikte het om bij strafcorners languit te gaan liggen. Dat was beneden haar stand. Haar eigenzinnigheid kwam ook tot uitdrukking in haar weigering om zich volledig te laten inpakken. De Beus gaf de voorkeur aan strakke, luchtige kledij.
Haar erelijst vermeldt onder meer twee wereld- en twee Europese titels. De Beus maakte bovendien deel uit van de roemrijke vrouwenploeg, die in 1984 onder leiding van bondscoach Gijs van Heumen olympisch goud won bij de Olympische Zomerspelen van Los Angeles.
De Beus won verder met Nederland in 1986 de wereldtitel in het Amstelveense Wagener-stadion. Haar laatste interland speelde ze op zaterdag 30 september 1988 in de met 3-1 gewonnen troostfinale van de Olympische Spelen van Seoel. Tegenstander was Groot-Brittannië. De Beus draagt haar belangstelling voor de sport tegenwoordig uit als Voorzitter van het Bestuur van de Skate Bond Nederland.
Sinds 1 juli 2006 is De Beus directeur van Natuurmuseum Enschede, Museum Jannink en het Van Deinse Instituut. Deze drie instellingen gaan in 2007 op in het nieuw te vormen TwentseWelle.
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
