E. du Perronprijs
Van Wikipedia
De E. du Perronprijs is een gezamenlijk initiatief van de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Tilburg en de gemeente Tilburg. De prijs wordt jaarlijks toegekend aan personen of instellingen die zich middels een actieve bijdrage aan de cultuur verdienstelijk hebben gemaakt voor de bevordering van wederzijds begrip en een goede verstandhouding tussen de in Nederland woonachtige bevolkingsgroepen. De prijs bestaat uit een oorkonde en een geldsom van aanvankelijk 1500 gulden, inmiddels 2500 euro.
[bewerk] Overzicht winnaars E. du Perronprijs
- 1986: Halil Gür voor zijn verhalenbundel Gekke Mustafa
- 1987: Noni Lichtveld en Gerda Havertong voor hun verdiensten voor de instandhouding en verspreiding van het Anansi-verhaal
- 1988: niet toegekend
- 1989: Ada Lillipaly-de Voogt, Krish Sietaram, Janneke van Dijk, Jan Veldeman en Henny Weda-van Gelder voor de interculturele leesmethode Horizon
- 1990: niet toegekend
- 1991: niet toegekend
- 1992: niet toegekend
- 1993: Marion Bloem voor haar gehele oeuvre
- 1994: Max Velthuijs voor het kinderboek Kikker en de vreemdeling
- 1995: Hugo Pos voor zijn autobiografie In triplo
- 1996: Hafid Bouazza voor de verhalenbundel De voeten van Abdullah
- 1997: Anil Ramdas voor zijn gehele oeuvre
- 1998: Karlijn Stoffels voor het jeugdboek Stiefland
- 1999: Heleen Volman voor Reizen met eieren (toneelstuk)
- 2000: Kader Abdolah voor de roman Spijkerschrift
- 2001: Nilgün Yerli voor de roman De garnalenpelster
- 2002: Fouad Laroui voor zijn gehele oeuvre
- 2003: Carl Friedman voor haar gehele oeuvre
- 2004: Kees Beekmans voor Eén hand kan niet klapt en andere verhalen uit de zwarte klas
- 2005: Nicolaas Matsier voor Het achtenveertigste uur
[bewerk] Uitreiking E. du Perronprijs 2004
Kees Beekmans, Theo Engelen en Ceseli Josephus Jitta waren door de jury genomineerd voor de E. du Perronprijs 2004 voor respectievelijk Eén hand kan niet klapt en andere verhalen uit de zwarte klas (2004), De Indische vlieger (1999) en De diamant van opa (2004).
Op 19 januari 2005 kreeg Kees Beekmans de prijs uitgereikt. De jury omschreef hem als een "moderne Theo Thijssen" die een stem gaf aan een groep nieuwkomers die anders niet gehoord wordt. Beekmans schrijft verhalen over zijn ervaringen als leraar op zwarte scholen.
[bewerk] Uitreiking E. du Perronprijs 2005
Nicolaas Matsier, Frans-Willem Verbaas en Lieneke Dijkzeul waren door de jury genomineerd voor de E. du Perronprijs 2005 voor respectievelijk Het achtenveertigste uur (2005), Er is thans geen grond... Het Nederlandse asielbeleid van binnenuit (2005) en Aan de bal (2004).
Op 25 januari 2006 kreeg Nicolaas Matsier de prijs uitgereikt voor zijn roman waarin ambtenaren in asielzoekersprocedures centraal staan. Uit het juryrapport: "Matsier legt de vinger op een aantal actuele zere plekken, zoals het hoge tempo waarin de ambtenaren moeten werken, waardoor ze eigenlijk geen ruimte hebben om zelf te oordelen of soepel met regels om te gaan."
