Egyptisch dodenboek
Van Wikipedia
Dit artikel zou samengevoegd moeten worden met Amdoeat, of er dient een duidelijker afbakening tussen beide artikelen te worden gemaakt (Hier melden: Overleg).
Het Dodenboek (letterlijke vertaling: Het boek van het voortkomen [of -gaan] bij dag) is een verzameling teksten die met name op papyri geschreven werden en die meegegeven werden met de overledene in het graf tijdens het Nieuwe Rijk, de Derde Tussenperiode en de Late Periode. In het Arabisch noemt het 'kitâb al Mayyitun'.
De spreuken werden vaak begeleid door een zgn. vignette, een symbolische representatie die de inhoud van de spreuk samenvat. De teksten zelf vormen een continuering van oudere religieuze teksten zoals de Piramideteksten en de Sarcofaagteksten. In tegenstelling tot de Piramideteksten hebben de Dodenboek-spreuken wel titels. Het doel van de spreuken was het voorzien van de dode van middelen om te overleven in het hiernamaals en bescherming. Centraal staat het thema van het Dodenoordeel, waaraan elke overledene onderworpen wordt, en de reis van de overledene door het hiernamaals. Tijdens het tribunaal waar de overledene beoordeeld wordt door 42 rechters, doet de overledene een negatieve confessie. Hij noemt daarbij allerlei slechte zaken op die hij tijdens zijn leven niet heeft gedaan, waardoor hij dus zijn zonden ontkent. Het hart van de overledene wordt in een weegschaal gewogen, waarbij Ma'at (gerechtigheid) in de symbolische vorm van een veer als tegengewicht dient. Als het hart licht was, dus niet zwaar van de zonde, werd de dode toegelaten in de onderwereld bij Osiris, als het hart zwaar van de zonde was werd de overledene aan stukken gescheurd door Ammut.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
- (nl) Dodenboek van Kenna
