Embolie
Van Wikipedia
Een embolie (Latijn = embolus) is een plotselinge afsluiting van een slagader door een van een andere plaats afkomstige, met de bloedstroom meegesleepte obstructie, meestal een bloedprop. Door deze volledige afsluiting stroomt er (te) weinig bloed naar het orgaan.
Als de binnenste laag van de wand van een slagader (de intima) beschadigd is, kan zich daarop een bloedstolsel vormen, dat het vat af kan sluiten. Op het moment dat de prop losschiet, van het hart af uiteraard, en vast komt te zitten in nauwere omgeving, krijgen de slagaderen daarachter onvoldoende bloed, waardoor afsterven van levend weefsel optreedt. Dit heet een infarct.
De meest voorkomende embolie is de longembolie. De losgeschoten bloedprop die de longslagader afsluit is meestal een losgeraakt stuk van een veneuze bloedprop elders in het lichaam. Een embolie van vet of lucht is mogelijk, maar zeldzaam. Een losgeraakte bloedprop is, bij volwassenen, in circa 90% afkomstig uit een been- of bekkenader.
