Enrico Caruso
Van Wikipedia
Enrico Caruso (25 februari 1873 - 2 augustus 1921) was een van de meeste beroemde tenoren in de geschiedenis van de Opera
Hij werd geboren in Napels in Italië, en hij begon zijn carrière in deze stad in 1894. Zijn eerste grote succes kwam een jaar later in Milaan waar hij zijn eerste 20 opnames maakte. Zijn eerste grammofoonplaat, en tevens de eerste in de geschiedenis, maakte hij in 1902: Enrico Caruso met Vesti la giubba uit Paljas, waarvan 1,2 miljoen exemplaren werden verkocht. In 1903 ging hij naar New York om daar op te treden met het New York Metropolitan Opera. In hetzelfde jaar begon hij met gramofoon opnames voor de Victor Talking-Machine Company; zijn relatie met het orkest en het opnamebedrijf bleven tot 1920 in stand.
Caruso's repertoire omvat ongeveer zestig opera's, de meeste in het Italiaans, alhoewel hij ook in het Frans en Engels zong (weliswaar met een sterk Italiaans accent). Hij had ook een repertoire van ongeveer 500 liederen, van klassiek tot traditionele Italiaanse volksliedjes tot de populaire muziek van die tijd. Hij was een van de eerste zangers die veel opnames maakte. Caruso en de platenspeler deden veel om elkaars carrière te versterken in de eerste 20 jaar van de 20ste eeuw. Zijn populaire opnames en zijn bijzondere stem maakten van hem een van de bekendste sterren uit zijn tijd.
Zijn leven was het onderwerp van de film The Great Caruso uit 1951, waarin de bekende tenor Mario Lanza de rol van Enrico Caruso vertolkte.
Oude opnames van Caruso worden gebruikt in de film Match Point van Woody Allen uit 2005.
