Esquerra Republicana de Catalunya
Van Wikipedia
De Esquerra Republicana de Catalunya (Nederlands: Linkse Republikeinse Partij van Catalonië) is en Catalaanse politieke partij. De ERC streeft naar een onafhankelijke Catalaanse staat.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De ERC ontstond in maart 1931 na een fusie van drie linkse nationalistische groeperingen, te weten de Partit Republicà Català (Republikeinse Partij van Catalonië), L'Opinió (De Opinie) en Estat Català (Catalaanse Staat). De ERC won de gemeenteraadsverkiezingen van april 1931 in de grote Catalaanse steden en de partijvoorzitter, Francesc Macià, riep daarop de "Catalaanse republiek binnen de Iberische (Spaanse) federatie" uit. In 1932 verkreeg Catalonië een grote mate van autonomie en ERC-leider Francesc Macià werd President van Catalonië.
In oktober 1934 kwam de president van Catalonië (Lluís Companys) in opstand tegen de centrale regering in Madrid en riep de onafhankelijkheid van Catalonië uit. Het leger onderdrukte de opstand en de autonomie van Catalonië werd opgeschort. President Companys -tevens de voorzitter van de ERC - en andere ERC-leiders verdwenen achter de tralies.
In 1935 sloot de ERC een akkoord met andere linkse partijen in Spanje en werd het Volksfront opgericht. Het Volksfront won de verkiezingen van februari 1936 en de autonomie van Catalonië werd hersteld. Companys kwam vrij en werd opnieuw president van Catalonië.
Tijdens de Spaanse Burgeroorlog kozen de Catalaanse regering en de ERC de zijde van de republikeinse regering. Kort na de start van de Burgeroorlog werd vooraanstaand ERC-politicus Josep Sunyol nabij Madrid door het leger van Francisco Franco gearresteerd en zonder enig proces ter dood gebracht. Na de inname van Barcelona in het voorjaar van 1939 door Franco's nationalisten, kwam er een einde aan de Catalaanse autonomie. De ECR werd verboden, maar bleef ondergronds actief. Na de dood van Franco in 1975, in 1977 werd ERC de laatste gelegaliseerde partij in Spanje wegens zijn republikanisme.
In 1999 behaalde de ERC 12 zetels in het regionale parlement van Catalonië. In 2003 behaalde de partij 23 zetels. Sinds 2003 maakt de ERC deel uit van de Catalaanse coalitieregering (Partit dels Socialistes de Catalunya + Iniciativa per Catalunya Verds + ERC).
De ERC bezet 1 zetel in het Europese parlement, en maakt er deel uit van de Europese Vrije Alliantie.
In 2004 behaalde de ERC 8 zetels in de Cortes Generales.
De ERC geeft een krant voor hun leden uit, Esquerra Nacional genaamd.
[bewerk] Ideologie
De ERC is een partij die valt te karakteriseren als partij links van het midden. De ERC is tevens nationalistisch en streeft naar een Catalaanse republiek, die niet alleen de huidige Catalaanse provincie bevat, maar ook de andere catalaanstalige regio's Valencia, Balearen, delen van Aragón en Andorra, maar ook het Zuid-Franse Roussillon (Noord-Catalonië - door Frankrijk in 1659 geannexeerd - zie Vrede van de Pyreneeën), en Cerdanya. De Balearen en de zuidwestpunt van Sardinië, waar ook Catalaans gesproken wordt en aan wie ook gevraagd is zich aan te sluiten, willen liever een associatie vormen dan in een unitaire Catalaanse staat terecht te komen. In de Europese Vrije Alliantie leidde deze controverse tot het uittreden van de Partit Socialista de Mallorca-Entesa Nacionalista.
De Esquerra Republicana del País Valencià (ERPV) behartigt de belangen van de ERC in de provincie Valencia. De Unitat Catalana in Noord-Catalonië werkt nauw samen met de ERC.
De huidige voorzitter van de ERC is Josep-Lluís Carod-Rovira. De secretaris-generaal van de ERC is Joan Puigcercós.
[bewerk] Jeugdbeweging
De jeugdbeweging van de ERC is de Joventuts d'Esquerra Republicana de Catalunya (JERC), die reeds vóór de Spaanse Burgeroorlog was opgericht.
