Gebruiker:Evil berry/Sjablonen/maanden

Marcus Tullius Cicero was een Romeins redenaar, politicus, advocaat en filosoof. Zijn leven viel samen met de val van de Romeinse Republiek en de gebeurtenissen die daaraan vooraf gingen. Zelf speelde hij bij veel van de politieke gebeurtenissen in deze tijd een grote rol. Cicero's schrijven schenkt een belangrijk historisch inzicht in deze periode. Hij werd uiteindelijk vermoord door mannen van Marcus Antonius, waarna zijn hoofd en handen werden tentoongesteld op de redenaarstribune in de senaat waar hij zijn grootste successen had gevierd.

Graf DK 63 is een recentelijk ontdekt graf in het Dal der Koningen bij Luxor in Egypte. Het graf stamt uit de 18e dynastie, zo tussen 1567 - 1320 v.Chr., en is de eerste Oud-Egyptische graftombe ontdekt sinds de tombe van Toetanchamon, ontdekt in 1922.

De Bibliotheek van Alexandrië was in zijn glorietijd de grootste van het Middellandse-Zeegebied. Hij werd opgericht door Ptolemeus II 'Philadelphus' in het begin van de 3e eeuw v. Chr.

Zijn vader Ptolemaeus I 'Soter' had reeds een Mouseion of Tempel der 'Muzen' opgericht en zijn zoon wilde deze uitbreiden met een bibliotheek die de meest complete van de hellenistische wereld moest worden.

Om de bibliotheek zo volledig mogelijk te houden, werden in de haven van Alexandrië de boten doorzocht op papyri die vervolgens gekopieerd werden voor de eigenaar, zodat het origineel in de bibliotheek van Alexandrië gestockeerd kon blijven.

Een hunebed is een steenkamer die bestaat uit kleinere staande stenen (dat wil zeggen zwerfstenen) overdekt door grotere platte stenen. Met kleine stenen is vaak, maar niet altijd aan een zijkant een ingang gemaakt. Het geheel is overdekt met aarde zodat een forse heuvel ontstond.

Gaius Julius Caesar (Rome, 13 juli ± 100 v. Chr. - Rome, 15 maart 44 v. Chr.) was een briljant politicus en strateeg in de door burgeroorlogen geteisterde Romeinse republiek. Hij slaagde erin om de twee onverzoenbaar geachte rivalen Crassus en Pompeius te verenigen in een triumviraat in 60 v. Chr.

Wanneer Crassus echter sneuvelt in de strijd tegen de Parthen, valt het triumviraat uit elkaar. Caesar en Pompeius komen tegenover elkaar te staan. Caesar die troepen gelicht heeft voor zijn veroveringstochten in Gallia, zet hen nu in tegen Pompeius die door de senaat is aangesteld als dictator om Caesar te verslaan.

Uiteindelijk slaagt Caesar erin Pompeius te verslaan en de naar Egypte gevluchte Pompeius wordt daar vermoord zodra hij voet aan wal zette. Zijn hoofd wordt aan Caesar aangeboden, die bedankt voor de eer. In Alexandrië ontmoet Caesar Cleopatra, die zijn minares zal worden.

Teruggekeerd in Rome wordt Caesar aangesteld tot dictator, vervolgens - op vraag van Caesar - voor tien jaar en dan tot slot - nog steeds op verzoek van Caesar - voor het leven. Dit is voor de republikeinen de druppel die de emmer doet overlopen en op de Iden van maart 44 v. Chr. wordt Caesar vermoord.

Gaius Iulius Caesar Octavianus (Augustus) was de eerste keizer van Rome van 27 v. Chr. tot 14 n. Chr.. Hij was een achterneef van de beroemde Gaius Iulius Caesar die hem al vroeg adopteerde. Hij kon in de Romeinse burgeroorlog zijn grote rivaal Marcus Antonius uitschakelen en werd zo de alleenheerser van het rijk. De Senaat verleende hem de titel Augustus (verhevene), maar hijzelf gaf de voorkeur aan princeps, de leider. Onder zijn heerschappij deinde de grenzen van het rijk verder uit en bloeide de economie als nooit tervoren. Ook op cultureel vlak maakte de Romeinse wereld reuzensprongen: Maecenas hield, in dienst van Augustus, enkele beroemdheden zoals Vergilius en Horatius onder zijn hoede.

Het Imperium Romanum ontstond rond het begin van de jaartelling en enkele honderden jaren later uiteenviel. Het rijk strekte zich uit (zie kaart) rond de Middellandse Zee en omvatte ook West-Europa behalve Ierland en Scandinavië. Het was de opvolger van de Romeinse Republiek en had als zetel van de macht Rome.

Terwijl de Romeinse Republiek slechts provinciae kenden onder de heerschappij van proconsuls en -praetors, stonden de provinciae nu onder het bevel van de princeps die ook het imperium maius (opperbevel) had over de in de provinciae gelegerde legioenen onder leiding van de door hem afgevaardigde legati Augusti pro praetore.

Alexander de Grote (26 juli 356 v. Chr. - 10 of 13 juni 323 v. Chr.) was koning van Macedonië. Hij zette de het werk van zijn vader Phillipus II voort en leidde de pan-Helleense expeditie tegen de Perzen als vergelding voor hun eerder aanvallen op Griekse bodem.

Nadat hij de Perzische vorst Darius III verslagen heeft, eindigt de feitelijke pan-Helleense wraakactie. Maar Alexander heeft grotere plannen en hij begint aan de verovering van Indië en Egypte. Wanneer hij echter in Babylon plannen maakt voor nieuwe veroveringen slaat het noodlot toe en de jonge koning overlijdt op 10 of 13 juni 323 v. Chr. in het paleis van Nebukadnezar II aan een plotselinge koorts. Mogelijk is een overdosis nieskruid dat in die tijd dikwijls werd voorgeschreven tegen psychische aandoeningen, hem fataal geworden.

Hannibal was een generaal van de stad Carthago. Zijn vader Hamilcar had de Eerste Punische Oorlog tegen Rome verloren. Toen Rome de oorlog verklaarde aan Carthago in 202 voor Christus, greep Hannibal zijn kans op wraak. Met 100.000 man en 36 olifanten trok hij via Marokko, Gibraltar, Spanje en Frankrijk richting Italië, om daar de Alpen over te steken. In een serie van opeenvolgende veldslagen werden verschillende Romeinse legioenen in de pan gehakt, maar tegen de tijd dat hij bij Rome aankwam waren zijn voedselreserves op. Hij moest het Italiaanse land plunderen, terwijl de Romeinse generaal Scipio Africanensis Maior Carthago aanviel. Hannibal keerde terug op Afrikaanse bodem, en in de slag bij Zama Regia op 19 oktober (202 voor Christus) werd hij definitief verslagen.

Koning Asoka wordt in alle boeddhistische stromingen beschouwd als een grote promotor en beschermer van het boeddhisme. Hij wordt ook gezien als een vredesgezinde en rechtvaardige koning, die het beste met zijn volk voorheeft. Zijn invloed kan nu nog teruggevonden worden in de vlag van India, het nationaal symbool van India, en de vele stenen inscripties die door heel zijn oude rijk teruggevonden zijn.