Exceptio Non Adimpleti Contractus

Van Wikipedia

De Exceptio Non Adimpleti Contractus is een opschortingsrecht waarbij een der partijen bij een overeenkomst, bijvoorbeeld een koopovereenkomst, het recht heeft zijn deel van de verplichtingen op te schorten als de andere partij in gebreke blijft. Dit recht is alleen van toepassing op de wederkerige overeenkomsten en is geregeld in artikel 6:262 BW. Doel van de opschorting is om de andere partij te dwingen om ook zijn verplichtingen na te komen.

Een beroep op dit opschortingsrecht vereist een zeer nauw verband tussen hetgeen over en weer gepresteerd dient te worden. Een crediteur kan alleen dié verplichtingen aan zijn zijde opschorten die in direct verband staan met de verplichtingen van de debiteur, deze connexiteit is een vereiste zoals dat gesteld wordt in artikel 6:52 lid 1 BW.

De debiteur kan wel een zekerheid stellen voor voldoening van de verbintenis en zo de opschorting beëindigen (zie artikel 6:55 BW). Dit kan bijvoorbeeld handig zijn als er twijfel is over de kwantiteit van de te leveren goederen, maar op deze wijze in ieder geval een deel geleverd wordt en de crediteur door kan werken. De vraag of er daadwerkelijk te weinig geleverd is kan dan op een later tijdstip beantwoord worden.