Fax
Van Wikipedia
De telefacsimile, kortweg fax, is een communicatiemiddel. De fax is in Japan ontwikkeld, parallel met de ontwikkeling van de telex in de westerse wereld.
[bewerk] Ontwikkeling
Om de beperking van de baudotcode en het veel karakters tellende Japanse alfabet te omzeilen, begon men in Japan een manier te ontwikkelen om een blad papier optisch in te lezen en dan elektronisch te coderen (zie ook: scanner). De resulterende codering kon vervolgens worden gecomprimeerd en via een modem doorgestuurd naar een ander telefaxtoestel dat eveneens via een gewone telefoonlijn verbonden was.
[bewerk] Voordelen
Telefax had dus als grote voordeel dat gebruik kon worden gemaakt van de ontwikkeling van de modemcommunicatietechnieken, en dat geen apart netwerk nodig was, in tegenstelling tot telex. Bovendien was een enorm voordeel van de fax dat figuren konden worden overgestuurd. Met de telex kon alleen tekst worden verstuurd.
Daardoor begon de telefax sinds de jaren '80 geleidelijk de telex in de bedrijven te verdringen. De eerste faxen wogen 30 kilo of meer. Aan het eind van de twintigste eeuw wordt de telefax op haar beurt verdrongen door e-mail. De resolutie van een fax-pagina bedraagt 200 dpi (dots per inch). De fax werkt met een transmissiesnelheid van 14,4 kBit/s, hetgeen neerkomt op enkele pagina's per minuut, afhankelijk van de dichtheid van de beschreven faxpagina.
[bewerk] RDS
Elke fax beschikt over "Remote Diagnostics Services"-functionaliteit (RDS = diagnoseservice op afstand). Deze is in het leven geroepen om op afstand storingen aan de fax te kunnen verhelpen. Deze functionaliteit maakt het mogelijk om het geheugen van een fax uit te lezen en ook om instellingen te wijzigen, zodat faxen niet meer naar een verkeerd nummer kunnen worden gestuurd.
Als maatregel tegen deze mogelijke vormen van misbruik is de "RCID Fax Firewall" uitgevonden. Dit apparaat filtert het signaal waardoor er alleen nog maar "echte" faxen doorgelaten worden en niets anders.
