Flexible Response Strategy
Van Wikipedia
Flexible Response Strategy is een term gebruikt voor de strategie die de NAVO vanaf 1967 voorstond, als opvolger van de 'Massive Retaliation' of MAD.
[bewerk] Uitleg
De strategie werd bedacht omdat men het risico van de Massive Retaliation-strategie te hoog vond, deze hield in dat de Verenigde Staten bij de geringste Sovjet-agressie tot een massaal nucleair bombardement zou overgaan. Na verloop van tijd bleek echter dat het Russisch nucleair arsenaal groot genoeg was om in dit geval tot een second strike over te gaan. Brein achter de strategie was Robert McNamara. De nieuwe strategie werkte grofweg op drie niveaus:
Direct Defence: In geval van een Sovjet-conventionele aanval (dwz. niet nucleair, dit zou waarschijnlijk een first strike inhouden) zou men allereerst met conventionele middelen de Sovjets tot staan te brengen. Bij de beoogde inval in West-Duitsland zou men dus allereerst met de eigen troepen een halt proberen te forceren.
Deliberate Escalation: Deze fase ging in werking wanneer de NAVO-conventionele troepen bezweken onder de Sovjetaanval, wat min of meer beoogd was aangezien de Sovjets over veel meer divisies beschikten als de NAVO. In deze fase zou men beperkt gebruik maken van nucleaire wapens, zoals de vanaf deze periode ontwikkelde tactische nucleaire wapens. Deze waren meteen op het slagveld inzetbaar om op deze manier de 'Rus' tot staan te brengen.
General Nuclear Response: Dit was de laatste fase die min of meer overeen kwam met de MAD fase, men zou overgaan tot een algehele nucleaire aanval op de Socialistische wereld. In dit geval zou waarschijnlijk ook de Sovjet-Unie tot een algehele aanval overgaan.
Belangrijk element in de strategie was nog steeds de afschrikking van de vijand, de 'nuclear deterrence'. Omdat onzeker was wanneer de NAVO/VS tot de tweede fase over zou gaan bleef een aanval riskant. Daarnaast was het waarschijnlijk dat wanneer één partij tot inzet van nucleaire wapens was overgegaan (fase twee), de andere partij niet zou aarzelen dit ook te doen. Hieruit kwam men dus min of meer automatisch op fase drie terecht.
