Gevlekte akkerslak
Van Wikipedia
| Gevlekte akkerslak | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Deroceras reticulatum Müller, 1774 |
De Gevlekte akkerslak (Deroceras reticulatum) is een landnaaktslak uit de familie Akkerslakken. Er zijn verschillende namen voor deze soort, zoals Grauwe veldslak, Grauwe aardslak, Akkeraardslak en Melkslak(je).
Inhoud |
[bewerk] Beschrijving
[bewerk] Schelpkenmerken
Deze soort heeft geen uitwendige schelp. De schelp is rudimentair en bevindt zich inwendig onder het mantelschild. De schelp is niet gewonden, zoals bij de meeste slakkensoorten maar bestaat uit een plat, ovaal kalkplaatje waarop aan de bovenkant groeilijnen zichtbaar zijn. De schelp bestaat volledig uit calcitische kalk.
[bewerk] Kenmerken van het dier
De maximale lengte van het dier is ongeveer 6 centimeter. De kleurvariatie is vrij groot, van witgeel, lichtbruin, bruin tot bijna zwart. De meeste dieren hebben echter lichte bruin tinten. Meestal zit er een iets donkerder, net-achtige vlekkentekening op het achterlijf, het mantelschild is ovaal en de ademopening zit vrij ver naar achteren. Het slijm is ondoorzichtig en heeft een witte kleur.
[bewerk] Habitat en leefwijze
De Gevlekte akkerslak leeft in uiteenlopende biotopen met uitbundige vegetatie waar voldoende schaduw aanwezig is en de relatieve luchtvochtigheid niet te laag is. Hij wordt aangetroffen in bossen, struikgewas en tuinen, maar ook in heidevelden, graslanden en akkers. Alleen bij vochtig weer zijn de dieren actief, bij aanhoudende droogte komt de slak alleen 's nachts tevoorschijn want zoals alle naaktslakken kan deze soort zeer slecht tegen een lage luchtvochtigheid. Als schuilplaats worden meestal grote stenen of boomstammen gebruikt, maar afgevallen bladeren op de bodem en dichte bodembedekkende vegetatie voldoen ook.
Het dier is een alleseter: groene planten, schimmels, paddenstoelen, uitwerpselen van andere dieren, etc. staan op het menu. Op zijn beurt is de Gevlekte akkerslak een belangrijke voedselbron voor allerlei diersoorten zoals egels, bepaalde vogels en veel soorten reptielen waaronder de hazelworm.
[bewerk] Voorkomen
De Gevlekte akkerslak is in Nederland en België algemeen en is hier één van de meest voorkomende naaktslakkensoorten.
[bewerk] Fossiel voorkomen
De kalkplaatjes van Akkerslak soorten zijn niet zeldzaam als fossiel in afzettingen uit het Kwartair. Omdat de schelp geen onderscheidende kenmerken heeft voor een bepaalde soort, kunnen zij alleen tot op geslachtsniveau (Deroceras) gedetermineerd worden. Het is echter te verwachten dat de meeste fossiele kalkplaatjes tot de Gevlekte akkerslak behoren.
[bewerk] Verhouding tot de mens
[bewerk] schade en bestrijding
Doordat deze soort ook op uitwerpselen graast kan deze soort ziektekiemen en parasieten overbrengen.
De Gevlekte akkerslak is één van de beruchtste naaktslakkensoorten in kassen en tuinen, vanwege de grote vraatzucht aan allerlei groene planten waarbij geen voorkeur bestaat voor een bepaalde familie of soort.
Bestrijding kan op diverse manieren. Zout strooien werkt wel maar dit kan beter niet gedaan worden omdat het heel slecht is voor bodem en planten. 'Slakkenkorrels' werken goed maar aangezien hier sprake van een gif is, zijn zij eveneens af te raden. Vogels, egels en andere natuurlijke vijanden kunnen ook aan dit gif sterven. De beste methode is het uitzetten van aaltjes (nematoden) uit het geslacht Phasmarhabditis. Dit zijn kleine parasitaire wormpjes die de slak binnendringen en doden. Ze zijn te koop bij tuincentra in ei-vorm, meestal op een kartonnen kaart geplakt. Zodra een aaltje in het lichaam zit, stopt de slak met eten, en aaltjes zijn niet giftig of gevaarlijk voor andere dieren.
[bewerk] Verwijzingen
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Fotogalerij
 Gevlekte akkerslak in het gras. |
