Gilbert O'Sullivan
Van Wikipedia
Gilbert O'Sullivan (pseudoniem van Raymond O'Sullivan, geboren 1 december 1946) is een Ierse zanger en songwriter.
Eind jaren '60 van de 20e eeuw maakte hij zijn eerste plaatopnamen, maar met weinig succes. Wel namen The Tremeloes enkele nummers van hem op ('You' en 'What can I do?'). In de jaren '70 had hij zelf wereldwijd succes met nummers als 'Nothing Rhymed', 'Underneath the blanket go', 'Alone Again (Naturally)', 'No matter how I try', 'Clair', 'Get Down', 'Ooh-Wakka-Doo-Wakka-Day', 'I'll believe it when I see it', 'We Will', 'Matrimony'. 'I don't love you but I think I like you', 'Christmas Song' en 'What's in a kiss'. Zijn debuutalbum 'Himself' stond wekenlang aan de top. Zijn populariteit in Japan (jaren '90) heeft ervoor gezorgd dat Gilbert in de muziek kon doorgaan).
Zijn muziek wordt gekenmerkt door soepele melodieën die gekoppeld worden aan een zeer kunstig samengestelde tekst. Zijn bescheidenheid en teruggetrokken leven (wars van 'showbusiness') hebben voorkomen dat hij in de schijnwerpers bleef. O'Sullivan woont tegenwoordig (2006) op Jersey, maar schrijft nog steeds muziek, maakt nog steeds CD's en treedt nog steeds op. In 2003 verscheen zijn jazzie-CD 'Piano Foreplay', in juni 2005 gaf hij 13 uitverkochte concerten in Japan en in oktober 2006 verscheen zijn nieuwste album 'A scruff at heart'.
Vermaard zijn Gilberts aanvankelijke crisisimage (met 'bloempottenkapsel', streepjesdas en 3/4-broek) en zijn proces tegen de manager die hem beroemd maakte Gordon Mills. Hij won zijn proces en kreeg de rechten terug van zijn sublieme, miljoenenverkopende nummers. In de muziekindustrie is deze uitspraak een precedent geweest voor vele andere artiesten.
[bewerk] Externe links
- http://www.gilbertosullivan.net (officiële site)
- http://www.gosullivan.com