Godfried III van Leuven
Van Wikipedia
| rond 1140 - 1190 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf Godfried III van Leuven | ||||||
|
||||||
| Hertog Godfried VII van Neder-Lotharingen | ||||||
|
||||||
|
Godfried III bijgenaamd de Moedige (voor 1142 – 21 augustus 1190), was hertog van Neder-Lotharingen van 1142 tot aan zijn dood in 1190. Hij was ook landgraaf van Brabant en graaf van Leuven.
Als zoon van Godfried II van Leuven, volgde hij nog in de wieg zijn vader op (vanwaar de bijnaam Dux in cunis, "de hertog in de wieg"). Hij beëindigde de Grimbergse Oorlogen door in 1159 de motte van Grimbergen te laten afbranden. Hij veroverde ook de graafschappen Aarschot (vóór 1179), Geldenaken (1184) en Duras (1189).
Zijn huwelijk met Margaretha van Limburg (1155) moest een einde stellen aan de strijd met het hertogdom Limburg. Toen Margaretha in 1172 overleed, hertrouwde hij met Imena, een dochter van graaf Lodewijk I van Loon. Als compensatie van de verdediging van Jeruzalem tegen de inval van de Egyptische sultan Saladin (1183/1184) werd zijn zoon Hendrik I van Brabant door keizer Frederik Barbarossa in het landgraafschap Brabant tot hertog verheven.
Een andere zoon van hem, Albert van Leuven, werd bisschop van Luik
Na zijn dood trad zijn weduwe Imena in het klooster. Zij werd nog vóór 1203 abdis van Munsterbilzen.
