Groene leguaan

Van Wikipedia

Groene leguaan

Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Reptilia (Reptielen)
Orde:	Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:	Sauria (Hagedissen)
Familie:	Iguanidae (Leguanen)
Geslacht:	Iguana

Soort

Iguana iguana
Linnaeus, 1758

De groene leguaan (Iguana iguana) is een reptiel en de bekendste vertegenwoordiger van de leguanen. De hagedis wordt in Midden-Amerika ook wel boomkip genoemd vanwege het smakelijke vlees.

[bewerk] Algemeen

Deze tot 2 meter lange dieren inclusief staart zijn groen tot bruin van kleur. Verder zijn de dieren herkenbaar aan hun halskwab ook wel wam genoemd. Ook de typische sublabiale schub op de wang is kenmerkend voor de soort.

Pasgeborenen voeden zich met jong groen blad wat samen in de geboortetijd van de jongen opkomt. Deze periode is net na het regenseizoen. Jong bladgroen heeft een hoog proteïnegehalte en dit is precies wat de dieren nodig hebben om op te groeien. Langzaam gaan de dieren over naar een eetpatroon van blad en fruit. Ook zijn er waarnemingen dat leguanen soms dode dieren en eieren als voedselbron gebruiken. Naarmate het dier ouder wordt neigt het steeds meer naar een folifoor eetgedrag.

De groene leguaan komt voor in Midden- en Zuid-Amerika, ook op de Antillen en in Suriname. Leguanen maken geen geluid maar kopknikken als vorm van communicatie. Wateragamen als baardagamen vertonen eenzelfde gedrag. Communicatie wordt biologisch/evolutionair gezien als een verhoogde vorm van intelligentie.

Er is discussie over een ondersoort (Iguana iguana rhinolopha) die soms kleine hoorntjes ontwikkelt, maar deze wordt niet algemeen als zodanig erkend.

[bewerk] Groene leguanen in gevangenschap

Groene leguanen kunnen ook tam gemaakt worden en vanaf jonge leeftijd in gevangenschap gehouden dieren kunnen zelfs zindelijk worden. Het in gevangenschap houden van deze dieren is niet eenvoudig. Er is gedetailleerde informatie over de levenswijze bekend, omdat groene leguanen veel in gevangenschap worden gehouden. Het in terraria houden van (bijvoorbeeld) groene leguanen heet terrariumkunde. Niet te verwarren met herpetologie wat de studie van wilde reptielen en amfibieën inhoudt. Met een volwassen lengte van 140 tot 200 cm heeft hij een vervaarlijk voorkomen, dit wordt door de vale stekels op de rug en bij de volwassen man de vergrote kam op de nek nog eens extra versterkt. Groene leguanen kunnen bijten, maar de bacteriën in de bek zijn gevaarlijker dan de beet (tetanus). Hoewel een flinke Iguana de huid kan beschadigen, is er van afgerukte vingers geen sprake. De staart wordt gebruikt als zweep, en kan bij grote exemplaren een flinke striem veroorzaken, bij voorkeur in het gelaat.

Een goede leguanen salade dient qua verhouding uit het volgende te bestaan. De calcium/fosforverhouding van 2:1 per salade dient te worden gehaald.

70% bladgroente, bloemen en spruiten. (Spruiten zoals Alfalfa, bietenscheuten, jonge rucola)
10% wortel/koolsoort
5% ander soort groente dan bladgroente. Denk hierbij bijvoorbeeld aan paprika
10% vruchten. Papaja heeft een bijzonder hoge en dus gunstige calcium:fosfor verhouding.
5% vezel zoals havermout.

Om deze dieren in huis een goede leefruimte te geven is een ruim terrarium nodig. Hoewel reptielen taaie dieren zijn en er lange tijd over doen om dood te gaan, is de stress van een klein terrarium snel fataal. Zo heeft een volwassen koppel een minimale leefruimte nodig van 250 x 250 x 200 (LxHxB). Jongere dieren (maximaal 3) tot 50 cm kunnen in een bak van ongeveer 1 m³, bij voorkeur met een wat grotere hoogte, worden gehouden.

Er dient een temperatuur gehandhaafd te worden van ongeveer 28 graden op de bodem van het terrarium en tot 50 graden direct onder de lampen. De belichting voor een volwassen koppel vraagt al snel 200 Watt. Ook is het belangrijk dat de luchtvochtigheid in het terrarium continu is. Dit omdat groene leguanen tropische regenwouden als natuurlijk habitat hebben. Een RV (relatieve vochtigheid) van 70% is de norm; 's nachts mag de temperatuur dalen tot rond de 20 graden en moet de RV oplopen tot wel 95%. Indien de RV te lang veel afwijkt zullen huid- of vervellingsproblemen ontstaan.

Groene leguanen in het wild

[bewerk] Ziekten

Groene leguanen zijn door hun grootte en intelligentere gedrag t.o.v. de meeste hagedissen, een wat complexere soort. Zoals eerder vermeld hebben ze een bijzonder menu, maar ook een grotere gevoeligheid voor stress. De meeste ziektes ontstaan of verergeren door stress die de dieren ondervinden. Met name in terraria speelt dit een grote rol.

Rachitis; botontkalking door kalk- of fosforgebrek.
Parasieten; wormen, mijten, teken. Het probleem met parasieten is dat ze allemaal uitgeroeid moeten worden, ook de eitjes. En deze zijn vaak zeer bestendig.
Bekwonden; direct gevolg van stress doordat dieren continu tegen de ruiten springen of soms door herhaaldelijk vechten. Indien delen van de kaak worden aangetast, is het dier vaak verloren. Komen in het wild niet voor.
Bijtwonden: ontstaan door het vechten onderling. Tenzij er maatregelen worden genomen komen er meer wonden, die uiteindelijk fataal zijn
Jodiumtekort; uit zich in opgezwollen schildklieren (twee bulten in de nek).
Uitwendige hemi-penis; tijdens de paring kan een van de dieren een plotselinge beweging maken (verstoring) waardoor de hemi-penis van de man naar buiten komt te hangen. Met vochtige vingers terugmasseren is vaak de enige oplossing. Dit moet wel snel gebeuren, anders drogen de geslachtsorganen uit. Aangezien de hemi-penis inwendig is, heeft deze dus geen huid ter bescherming.