Gruppe 47
Van Wikipedia
De Gruppe 47 was een groep van Duitstalige schrijvers en uitgevers die op initiatief van Hans Werner Richter in september 1947 bijeenkwamen en de komende twee decennia een duidelijk stempel zouden drukken op de na-oorlogse Duitse literatuur.
Inhoud |
[bewerk] Ontstaan
Een aantal schrijvers van de Gruppe 47 werkte in 1946 al mee aan het tijdschrift Der Ruf, waarvan Richter de redacteur was en Alfred Andersch de uitgever. Dit tijdschrift was de voortzetting van de sinds 1945 in de gevangenkampen verschenen Blätter für deutsche Kriegsgefangene en had als doel de Duitsers op te voeden in democratische ideeën. Toen het blad te kritisch werd over de Amerikaanse bezettingsmacht en communistische ideeën ingang vonden werd het door de Amerikaanse legercensuur, die redelijk streng was en na twee jaar ontaardde in een verbod op allerlei communistische uitingen, verboden.
In juli 1947 besloten enkele voormalige auteurs van Der Ruf een nieuw literair tijdschrift op te richten, Der Skorpion, en om regelmatig bijeen te komen teneinde elkaars werk door te nemen en kritisch te beoordelen. Bij het eerstvolgende treffen in september was de groep al belangrijk veel groter. In november presenteerden ze elkaar het eerste nummer van Der Skorpion; dit werd echter om verschillende redenen niet uitgegeven. Vanaf dat moment begon men van de Gruppe 47 te spreken.
[bewerk] Doelstelling en activiteiten
Het hoofddoel van de Gruppe 47 was het bevorderen van de nog prille na-oorlogse Duitse literatuur, die op dat moment in verwarring verkeerde (zie o.a. Kahlschlagliteratur). De groep organiseerde congressen, geleid door Hans Werner Richter. Aanvankelijk besliste Richter alleen wie er bij deze congressen werd uitgenodigd. De congresleden besproken elkaars manuscripten en voerden discussies. Vaak werden er ook literaire figuren uit het buitenland uitgenodigd. Tevens reikte de groep een literatuurprijs uit aan nog onbekende auteurs, die nadien gewoonlijk grote bekendheid zouden verwerven.
[bewerk] Opheffing
In de jaren '60 kwam de klad in de samenwerking tussen de verschillende groepsleden. Hoewel de kwaliteit van hun werk niet noodzakelijkerwijs achteruitging liepen de meningsverschillen steeds hoger op. Dit had te maken met de tendens tot verlinksing van de intellectuele milieus in die tijd: Sommigen sloten zich bij de radicale ideeën aan terwijl anderen daar nadrukkelijk afstand van namen. In mindere mate raakten ook hun stijlopvattingen van elkaar vervreemd.
In oktober 1967 vond de voorlopig laatste bijeenkomst plaats, die op een mislukking uitliep. Hoewel er toen nog geen plannen waren de groep te ontbinden zou Richter later opmerken dat "de groep allang aan opheffingskanker leed" en in verval verkeerde. De groep kwam nog één keer bijeen, in 1977, om zichzelf op te heffen.
[bewerk] Bekende leden
- Ilse Aichinger
- Alfred Andersch
- Johannes Bobrowski
- Heinrich Böll
- Paul Celan
- Friedrich Christian Delius
- Günter Eich
- Günter Grass
- Wolfgang Hildesheimer
- Uwe Johnson
- Alexander Kluge
- Hans Werner Richter
- Wolfdietrich Schnurre
- Martin Walser
[bewerk] Vergelijkbare groepen
In 1961 werd in Dortmund de Dortmunder Gruppe 61 opgericht, een groep politiek geëngageerde literaire figuren die als hoofddoel hadden de arbeiders aan het schrijven te krijgen. In 2005 richtte Günter Grass in Lübeck de Gruppe 05 op, waar zich enkele belangrijke Duitse schrijvers bij aansloten en die sterk geïnspireerd is op de Gruppe 47.
