Hertogdom Westfalen
Van Wikipedia
Het hertogdom Westfalen was een historisch land in het Heilige Roomse Rijk.
Het hertogdom ontstond in een groter gebied met de naam Westfalen, dat aanvankelijk gewoon de westelijke vlakte was van het oude hertogdom Saksen. Karel de Grote had de kerstening van dat gebied over de Rijn tot aan de Weser aan de bisschoppen van Keulen toegewezen. In 1180 kreeg de aartsbisschop van Keulen ook de hertogelijke titel van Westfalen en Engern. Dat werd dus een soort neventitel van diens eigen Keur-Keulen aan de westelijke Rijnoever. Het nieuwe gebied was niet afgebakend en de rechten onduidelijk omschreven. De bisschop lag dan ook voortdurend in conflict met andere vorsten in het gebied. Veel werkelijke macht stelde de hertogstitel daar bijgevolg niet voor, behalve uiteindelijk in een kleine zone rond de huidige districten Olpe en Hochsauerlandkreis. Op de meeste oude kaarten wordt dit kleine gebied dan ook als het hertogdom Westfalen afgebeeld. Er ontwikkelde zich daar geen enkele grote stad; Arnsberg was zowat het centrum.
De Reichsdeputationshauptschluss en de opheffing van de geestelijke gebieden betekenden het einde van het hertogdom Westfalen. Arnsberg en omgeving kwamen in 1803 voor korte tijd aan Hessen-Darmstadt. In 1807 kwam het in het nieuwe koninkrijk Westfalen te liggen, dat veel groter was en zelfs tot aan de Elbe reikte. In 1815 wees het Congres van Wenen het westelijke deel van dat koninkrijk toe aan Pruisen, waar het de provincie Westfalen werd, die nog altijd veel groter was dan het kleine hertogdom. Die provincie ging in 1946 op in de bondsstaat Noord-Rijnland-Westfalen.
