Iberisch

Van Wikipedia

Kaartje waarop het gebied waar Iberisch werd gesproken is aangeduid.

Iberisch is een niet-Indo-Europese taal die in de oudheid werd gesproken in het zuidoostelijk deel van het Iberisch schiereiland, ongeveer in de huidige Spaanse regio's Catalonië, Valencia, Murcia en Andalusië.

Er is een aantal Iberische inscripties bewaard, in een schrift dat waarschijnlijk is afgeleid van het Fenicische alfabet, die slechts gedeeltelijk konden worden ontcijferd. Vanwege onze geringe kennis van de Iberische taal is het onmogelijk vast te stellen in hoeverre het Iberisch verwant was met de voorouder van het Baskisch. Een dergelijke verwantschap is niet onwaarschijnlijk maar valt moeilijk te bewijzen.

Een reproductie van het loden plaatje van Ullastret (eind 4e eeuw v. Chr.).

Er zijn sterke aanwijzingen dat ook de Aquitaniërs, die in het zuidwesten van Gallië woonden, tussen de Garonne en de Pyreneeën, een taal spraken die verwant was met het Baskisch en/of Iberisch.

Een groot deel van de rest van het Iberisch schiereiland was bewoond door volkeren met een sterke Keltische invloed, die door de Romeinen Keltiberiërs werden genoemd, omdat hun taal overwegend Keltisch was, terwijl ze in zeden en gewoonten ook veel gemeen hadden met de Iberiërs.

In de tijd van het Romeinse Keizerrijk zijn zowel de Iberiërs als de Keltiberiërs geromaniseerd. Alleen in het gebied van Baskenland, Navarre en de westelijke Pyreneeën hebben de voorouders van de Basken hun niet-Indo-Europese taal kunnen bewaren.