IJzeren Long
Van Wikipedia
De IJzeren Long (formeel: de negatieve-druk respirator) is een mansgroot apparaat dat dient ter ondersteuning van de ademhaling bij personen die niet in staat zijn zelf adem te halen – bijvoorbeeld door verlamming of een andere medische aandoening die de borstspieren en het middenrif verzwakt. Het apparaat werkt zonder het inbrengen van apparatuur in het menselijk lichaam en wordt dus gerekend tot de niet-invasieve behandelmethoden.
Inhoud |
[bewerk] Werking
De werking van de IJzeren Long is gebaseerd op het mechanische inzicht in de menselijke ademhaling van John Mayow uit 1670. Hij vermoedde dat de mens adem haalde door spierkracht te benutten om de borstholte te vergroten. Aantrekken van het middenrif en borstspieren veroorzaakt vergroting van de borstholte, waardoor onderdruk ontstaat in die holte ten opzichte van de atmosfeer buiten het lichaam. En omdat de borstholte middels keel, mond en neus in verbinding staat met de buitenlucht, stroomt er in geval van onderdruk lucht in de longen totdat de druk binnen en buiten gelijk is.
Mayow toonde dit aan middels een proefopstelling met een balg waarin een varkensblaas bevestigd was. Een moderne variant van deze opstelling (een glazen stolp, van onderen afgedekt met een ballon, van boven doorsneden met een buisje en binnen de stolp, bevestigd aan het buisje, nog een ballon) is te vinden in ieder biologielokaal van iedere, moderne middelbare school.
[bewerk] IJzeren Long
De eerste, praktisch bruikbare IJzeren Long stamt uit 1927. Hij werd ontwikkeld door een medisch onderzoeker van Harvard – Philip Drinker – en zijn assistent – Louis Agassiz Shaw. Zij bouwden een apparaat vrijwel naar model van de balgopstelling van Mayow, alleen groot genoeg om een mens te bevatten.
Hun uiteindelijke ontwerp was dat van de bekende, grote, stalen buis. In deze buis ligt de patiënt, enkel zijn hoofd naar buiten stekend voor contact met de buitenlucht. De buis is verder luchtdicht en middels een isolatiering rond de nek van de patiënt is het apparaat ook luchtdicht afgesloten. Een tweewegspomp reguleert nu de luchtdruk in de buis en neemt zo de werking van het middenrif over. Door de buis vacuüm te zuigen, expandeert de borstholte. Via de mond van de patiënt volgt dan "gewone" ademhaling. En uitademen geschiedt door de druk in de buis te verhogen.
Het inademen geschiedt door het leegpompen van de buis, dus door het aanbrengen van een negatief drukverschil met de buitenwereld van de buis. Om deze reden heet de Long officieel een negatieve-druk respirator.
Het pompmechanisme van moderne IJzeren Longen is zeer verfijnd, verbeterd qua efficiëntie en verkleind; het pompmechanisme van Drinker bestond uit twee stofzuigers.
[bewerk] Toepassing
[bewerk] Tot aan 1955
Bij introductie in 1927 was de IJzeren Long een uitkomst voor slachtoffers van het poliovirus, die vaak verlamd raakten (ook in hun middenrif) en stikten omdat ze niet konden ademen.
Bij de behandeling van deze patiënten werd de Long meestal alleen toegepast tijdens de acute fase van het ziektebeeld; na afloop hiervan herstelde de spierwerking zich meestal na verloop van tijd. Sommige patiënten gebruikten de machine later alleen 's nachts, een enkeling bleef permanent patiënt in een Long.
De IJzeren Long werd ontwikkeld en geïntroduceerd in 1927. Ze werd voor het eerst toegepast als reguliere behandelmethode in 1928 in het Children's Hospital te Boston.
De Long raakte grotendeels in onbruik na 1955, toen Dr. Jonas Salk een vaccin ontwikkelde tegen polio.
[bewerk] Tegenwoordig
Sindsdien is de IJzeren Long maar marginaal onderdeel van het arsenaal van de longspecialist. De meeste patiënten die beademd moeten worden, worden ondersteund middels positieve-druk respiratoren die lucht in de longen persen en niet via de negatieve-druk respirator. Het voordeel van de positieve-druk beademingsapparatuur is dat het pompmechanisme goed miniaturiseerbaar is en er verder geen grote apparatuur nodig is – in tegenstelling tot de IJzeren Long, die groot genoeg moet zijn om een mens te bevatten. Het voordeel voor de patiënt is uiteraard dat hij met een positieve-druk respirator mobiel kan blijven.
Toch zijn er nog kleine groepen patiënten waarvoor behandeling middels de IJzeren Long de aangewezen methode is. Het betreft hier dan patiënten waarbij het niet mogelijk is om een slang in de luchtwegen in te brengen.
| Bronnen en referenties: |
|
