Inspiratie van de Bijbel
Van Wikipedia
De Inspiratie van de Bijbel is een belangrijke gedachte in de christelijke geloofsleer en de dogmatiek. Het wil aangeven dat de bijbel een goddelijke oorsprong heeft. Ook wil de inspiratie duidelijk maken hoe Gods woorden tot mensen zijn gekomen en hoe de Bijbel tot stand is gekomen. De inspiratie is belangrijk in verband met het goddelijke karakter van de bijbel. Voor christenen heeft de bijbel gezag omdat zij over het algemeen de bijbel zien als het boek van en over God. De bijbel is de bron voor de geloofsleer.
Inhoud |
[bewerk] Problematiek van de inspiratie
De islam belijdt dat de Koran door God is gedicteerd aan Mohammed. Christenen echter geloven dat de bijbel niet op die wijze tot stand is gekomen. De bijbel kent, in tegenstelling tot de Koran, een geschiedenis. In de loop der eeuwen is de bijbel geleidelijk tot stand gekomen. Ook hebben allerlei mensen, variërend van kooplui, ossenherders, koningen en profeten tot apostelen etc. aan de bijbel gewerkt. De bijbel is dus door ongeveer 40 mensen en over een periode van ongeveer 1600 jaar tot stand gekomen. Toch belijden (geloven) christenen dat zij in de bijbel Gods woord ontvangen. De bijbel is voor christenen het woord van God in menselijke taal. Bij de inspiratie wordt nagedacht over de vraag hoe Gods woord in de bijbel gestalte heeft gekregen.
[bewerk] Inspiratietheorieën
Er zijn verschillende theorieën over de inspiratie ontwikkeld. De oudste theorie is de zogenoemde mechanische inspiratie. In deze gedachte heeft God de bijbelschijver gedicteerd wat er geschreven moest worden. Hierbij wordt wel de metafoor gebruikt dat de bijbelschrijvers door God als typemachine zijn gebruikt. Deze theorie komt heel dicht bij de islamitische gedachte over de totstandkoming van de Koran.
Een andere theorie is de zogenoemde dynamische inspiratie. Deze gedachte gaat ervan uit dat God enkele gedachten aan de bijbelschijver heeft geopenbaard. Daarna zouden de schrijvers er op hun eigen manier verder een invulling aan hebben gegeven. In deze benadering zou er dus heel veel menselijke ballast in de bijbel zijn opgenomen.
Een derde theorie is de zogenoemde organische inspiratie. Deze theorie is ontwikkeld door Herman Bavinck. Zij gaat uit van de gedachte dat de bijbelschrijvers bewust en zelfstandig hebben geschreven. Toch heeft God hen in hun schrijven zo geleid en bestuurd dat zij Gods woorden hebben opgeschreven. Bij de organische inspiratie wordt onderscheid gemaakt tussen een goddelijke en een menselijke factor. In deze gedachte heeft God de menselijke factor gestuurd en voor fouten behoed.
[bewerk] Beoordeling van de verschillende theorieën
Door de eeuwen heen hebben christenen veelal de mechanische inspiratie aangenomen. Augustinus, Calvijn en talloze anderen in de geschiedenis van de kerk gingen zonder meer uit van de gedachte dat de bijbel letterlijk door God is gedicteerd. Onder invloed van de Verlichting en de moderne bijbelwetenschap zijn de standpunten gaan veranderen. De organische-inspiratietheorie is een poging om de moderne wetenschap met de orthodoxe visie te verzoenen. De bijbel is het grote boek van de christenheid. Orthodoxe christenen kiezen voor de organische inspiratie theorie. Anderen kiezen voor de dynamische inspiratie theorie.
