Iso-elektrisch punt
Van Wikipedia
Het iso-elektrisch punt (pI of IEP) is de pH waarbij de molecule geen netto elektrische lading draagt.
Bij een aminozuur zonder proton-uitwisselende residuen (met dus enkel de typische amine- en carboxyl-groep) wordt de pI berekend op basis van de pKa's:
Voor aminozuren met meerdere ioniseerbare groepen (bvb. lysine) kan deze formule toegepast worden op de pKa's van de groepen die een proton-uitwisseling verwijderd zijn van de neutrale vorm.
De lading van een eiwit wordt bepaald door de omgevings-pH:
- is de omgevings-pH lager (zuurder; meer H+) dan de pI van het eiwit, dan draagt het eiwit een netto positieve lading.
- is de pH hoger (basischer) dan de pI, dan draagt het een netto negatieve lading.
[bewerk] Toepassingen
- Scheiding op basis van iso-elektrisch punt wordt iso-elektrisch focussen genoemd (bvb. eiwitten). Een pH-gradiënt bepaalt er het gedrag van de eiwitten; ze zullen migreren tot ze bij de pH-zone overeenkomstig hun pI terechtkomen.
- Bij gel-elektroforese wordt het migratiegedrag van de eiwitten bepaald door de buffer-pH: die bepaalt of ze naar de positieve, of juist naar de negatieve elektrode zullen gaan.