James Tobin

Van Wikipedia

James Tobin (5 maart 1918 – 11 maart 2002) was een Amerikaans econoom.

Hij studeerde af aan de 'University Laboratory High School' van Urbana, Illinois en de 'Harvard University', was economisch adviseur van de regering van John F. Kennedy en doceerde jarenlang aan de 'Yale University'. In 1955 won hij de John Bates Clark Medal en in 1981 de Nobelprijs voor economie.

Tobin verdedigde en ontwikkelde de Keynesiaanse economische ideeën. Hij geloofde dat regeringen moesten tussenkomen in de economie om ze te stabiliseren en recessies te voorkomen. Zijn academisch werk hield invloedrijke bijdragen in de studie over investeringen, monetaire en fiscale politiek en financiële markten.

Buiten de academische wereld werd Tobin bekend voor zijn suggestie van een taks op financiële wisseltransacties, nu bekend als de Tobintaks. Die was bedoeld om de, volgens hem, niet-productieve speculaties op de wisselmarkten tegen te gaan. Hij suggereerde ook dat de opbrengsten van de taks zouden kunnen gebruikt worden om projecten te financieren ten voordele van de Derde Wereld of om de Verenigde Naties te ondersteunen.

Winnaars van de Nobelprijs voor de Economie (1969-2000)

1969: Frisch, Tinbergen | 1970: Samuelson | 1971: Kuznets | 1972: Hicks, Arrow | 1973: Leontief | 1974: Myrdal, Hayek | 1975: Kantorovich, Koopmans 1976: Friedman | 1977: Ohlin, Meade | 1978: Simon | 1979: Schultz, Lewis | 1980: Klein | 1981: Tobin | 1982: Stigler | 1983: Debreu | 1984: Stone | 1985: Modigliani | 1986: Buchanan | 1987: Solow | 1988: Allais | 1989: Haavelmo | 1990: Markowitz, Miller, Sharpe | 1991: Coase | 1992: Becker | 1993: Fogel, North | 1994: Harsanyi, Nash, Selten | 1995: Lucas | 1996: Mirrlees, Vickrey | 1997: Merton, Scholes | 1998: Sen | 1999: Mundell | 2000: Heckman, McFadden