Jan de Zanger

Van Wikipedia

Jan F. de Zanger (Schiedam, 4 juli 1932 – Denemarken 14 januari 1991) was een Nederlands auteur. Hij begon met poëzie, maar legde zich daarna toe op het schrijven van jeugdboeken.

De Zanger sprak vloeiend Deens doordat hij na de Tweede Wereldoorlog door zijn ouders naar Denemarken werd gestuurd om aan te sterken. In Nederland behaalde hij zijn h.b.s.-diploma en daarna ging hij weer naar Scandinavië. Later is hij in Nederland Nederlands gaan studeren. Omdat het Deens zijn tweede moedertaal was geworden begon hij verschillende boeken uit het Deens naar het Nederlands te vertalen en later ook uit het Zweeds, Noors, Fins en Duits.

Hij debuteerde in 1962 met gedichten: Bij mijzelf te rade. Daarna volgden nog: niet alleen / maar ook (1967) en Aai de baas daarom (1970), eveneens poëzie.

Jan de Zanger was leraar aan een scholengemeenschap in Lochem. In 1977 stopte hij met lesgeven, omdat hij een baan kreeg bij de Stichting Leerplan Ontwikkeling (SLO) in Enschede.

Het eerste jeugdboek dat hij schreef was Ben is dood. Het boek werd bekroond door de tienerjury in Velsen met de Gouden Harington als beste tienerboek van 1981. Als vervolg op dit boek heeft hij een roman voor volwassenen geschreven. Het heet: De fietser. Jan de Zanger schreef onder andere ook: Voor een halve zak drop, Ik ben naar Wladiwostok en Desnoods met geweld. In 1991 overleed hij tijdens een bezoek aan Denemarken.

[bewerk] Bibliografie

1962 Bij mijzelf te rade
1967 niet alleen / maar ook
1970 Aai de baas daarom
1981 Ben is dood
1983 Gekke Bril en gekke Rooie
1983 Ik ben naar Wladiwostok
1984 Voor een halve zak drop
1985 De opschepper
1986 De knikker
1986 Desnoods met geweld
1987 De twee-bloed
1988 Dit been is korter
1988 Poepoe
1989 De mensen kijken altijd zo
1990 Hadden we er maar wat van gezegd!
1995 Poepoe & De mensen kijken altijd zo : dubbelboek

[bewerk] Bekroningen

1981 De Gouden Harington (beste tienerboek), door tienerjury in Velsen voor Ben is dood.
1989 Tip van de Nederlandse Kinderjury 10 t/m 12 jaar voor Poepoe
1991 Tip van de Nederlandse Kinderjury 13 t/m 16 jaar voor Hadden we er maar wat van gezegd!