Jeff Bridges

Van Wikipedia

Jeff Bridges (Los Angeles, 4 december 1949) is een Amerikaans filmacteur. Hij wordt beschouwd als een van de beste acteurs van zijn generatie, die een grote reeks aan verschillende rollen heeft gespeeld in de meest uiteenlopende films.

Jeff Bridges komt uit een acteursfamilie. Zowel zijn vader, Lloyd Bridges, als zijn broer Beau Bridges zijn bekende acteurs. Zijn moeder heet Dorothy Dean Simpson. In 1950 maakte hij zijn filmdebuut in The Company She Keeps met Jane Greer, waarin zijn broer Beau ook speelde. In 1958 was hij te zien in de televisieserie "Sea Hunt", waarin zijn vader de hoofdrol speelde.

Na te hebben gewerkt bij de kustwacht ontwikkelde hij zich tot filmacteur. In 1971 speelde hij een van de hoofdrollen in The Last Picture Show van Peter Bogdanovich, waarmee zijn naam als acteur was gevestigd. Hij werd dat jaar genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Twee jaar later werd hij voor dezelfde prijs genomineerd voor zijn rol tegenover Clint Eastwood in Thunderbolt and Lightfoot. Gedurende de jaren zeventig kreeg hij een groot aantal rollen. Hij was onder andere te zien in Hearts of the West (1975).

Met de remake van King Kong uit 1976 volgde ook enkele flops, waarvan Heaven's Gate uit 1980 de beruchtste is. Ook Tron uit 1982 was in eerste instantie een flop. Deze serie flops leverde Bridges een deukje in zijn carrière. Hij kwam echter weer terug met Starman uit 1984. Voor zijn rol als een alien die op aarde landt en een menselijke gedaante aanneemt werd hij genomineerd voor de Beste Acteur Oscar.

Datzelfde jaar was hij ook te zien in het eveneens succesvolle film noir-remake Against All Odds. Andere succesvolle films volgden, waaronder het misdaaddrama Jagged Edge (1985) en The Morning After (1986). Zijn rol als autovisionair in Coppola's Tucker: The Man and His Dream (1988) wordt beschouwd als een van zijn beste rollen. In 1989 speelde hij met zijn broer Beau en Michelle Pfeiffer in The Fabulous Baker Boys.

In 1990 speelde hij in Texasville, het matig ontvangen vervolg op zijn grote doorbraakfilm The Last Picture Show. Hij kwam echter weer terug met The Fisher King van Terry Gilliam, waarin hij een radio-dj speelt die in een depressie zit, maar er weer bovenop wordt geholpen door een zwerver (Robin Williams). Zijn optredens in de films American Heart (1992), die hij eveneens produceerde, en Fearless (1993) werden bejubeld.

Ander commercieel succes volgde met de thriller Blown Away (1994) en The Mirror Has Two Faces (1996) met Barbra Streisand. Een van zijn bekendste karakters is "The Dude", de stonede, bowlende hippie uit The Big Lebowski (1998) van the Coen Brothers. In 1999 was hij naast Tim Robbins te zien in de thriller Arlington Road, Albert Brooks' komedie The Muse en in Sympatico.

Voor zijn rol als President van Amerika in The Contender (2000) werd hij opnieuw genomineerd voor een Oscar. K-PAX uit 2001 met Kevin Spacey deed het vrij slecht in de bioscoop, maar Seabiscuit uit 2003 was in de Verenigde Staten een regelrechte hit. In 2004 was hij te zien in The Door in the Floor, gebaseerd op een boek van John Irving.

Jeff Bridges is sinds 5 juni 1977 getrouwd met Susan Geston, die hij ontmoette op de set van Rancho Deluxe (1975). Ze hebben drie kinderen.