Keirin
Van Wikipedia
Keirin is een discipline in het baanwielrennen, die ontstaan is in Japan; daar wordt er druk gegokt op de resultaten van keirin-wedstrijden. Het eerste keirin-reglement werd in 1948 opgesteld.
In een keirin-wedstrijd starten maximaal 9 (meestal 4 tot 6) renners achter een derny (gangmaakmotor), die gedurende enkele ronden zijn snelheid langzaam opdrijft van ca. 25 km/h tot ca. 50 km/h, waarna hij de baan verlaat. De renners moeten altijd achter de derny blijven rijden tot deze de baan verlaat, en sprinten dan tot aan de finish verder; daarbij kunnen ze snelheden tot 70 km/h behalen.
Een keirin-wedstrijd is 2 km lang, waarvan ongeveer de laatste 500 m zonder derny gesprint moeten worden.
Sedert 1980 staat keirin op het programma van de wereldkampioenschappen baanwielrennen. Eigenaardig genoeg doen daaraan tegenwoordig geen Japanse keirinspecialisten mee; zij blijven in eigen land hun wedstrijden rijden. In het verleden deden er wel Japanse renners mee aan het wereldkampioenschap, zij het niet de allerbesten, en er is slechts één Japanse wereldkampioen keirin geweest (zie lijst van wereldkampioenen keirin). Sedert 2002 staat keirin ook op het WK-programma van de vrouwen. Op de Olympische Spelen van Sydney in 2000 stond keirin voor het eerst op het officiële programma.
In Japan zijn keirin-wedstrijden enorm populair; in 2001 kwamen er meer dan vijftig miljoen mensen naar kijken (bron: zie externe link hieronder). De renners krijgen een speciale opleiding in de "Japan Keirin School" en rijden met gestandaardiseerd materiaal om de invloed daarvan op de resultaten zo klein mogelijk te maken. Er zijn ook internationale wedstrijden in Japan waar buitenlandse renners aan deelnemen, zoals in het verleden de Belgen Michel Vaarten en Erik Schoefs.
[bewerk] Externe link
Engelstalige brochure over keirin in Japan, van de Japan Keirin Association (PDF)
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
