Knik (constructieleer)
Van Wikipedia
Een knik is een plaatselijke scherpe verbuiging, een plastische vervorming veroorzaakt door een uitwendige kracht. Zo'n knik kan veroorzaakt worden door bijvoorbeeld een driepunts buigproef. Bij een knik blijft het verband (gedeeltelijk) intact, in tegenstelling tot een breuk.
Een slanke constructie die in de lengte-richting op druk wordt belast, zal bij een bepaalde kracht, de knikgrens, bezwijken doordat meer verbuiging een groter buigend moment veroorzaakt. Zie Eulerknik.
In het taalgebruik komt de knik voor als in knikkende knieën hebben, dat zoiets betekent als erg zenuwachtig zijn voor iets dat komen gaat.
