Koermanbek Bakijev

Van Wikipedia

Koermanbek Bakijev

Koermanbek Salijevitsj Bakijev (Russisch: Курманбек Салиевич Бакиев) (Massadan bij Susak (Zuid-Kirgizië), 1 augustus 1949) is een Kirgizisch politicus.

Bakijev, die afkomstig uit het zuiden van Kirgizië en zijn machtsbasis heeft in de stad Dzalal-Abad, geldt als één van de belangrijkste oppositieleiders tegen het bewind van president Askar Akajev.

Op 21 december 2000 werd Koermanbek Bakijev premier onder Akajev. Op 22 mei 2002 werd hij echter vervangen door Nikolai Tanajev. Sindsdien was Bakijev een criticus van de president en diens autoritaire bewind en speelde hij een rol van betekenis tijdens de zgn. Tulpenrevolutie die in maart 2005 was uitgebroken.

Op 24 maart 2005 riep Bakijev op tot kalmte onder de revolutionairen die opdat moment president Akajev hadden verjaagd uit het presidentiëel paleis. Later die dag ontvluchtte Akajev Kirgizië en werd Isjenbaj Kadirbekov door het parlement aangwezen, een dag later trad deze echter terug ten gunste van Bakijev, die al tot premier was gekozen, als opvolger van Nikolai Tanajev.

Op 10 juli werd Bakijev tot president gekozen. Hij benoemde Felix Koelov tot premier. Vervolgens kostte het beiden weken om een regering te vormen. Steeds weer werden kandidaten afgewezen door het parlement. Onder zijn regering kregen vijf broers en twee zonen van Bakijev hoge posities in de regering.^[1]

Zijn regering wordt geplaagd door het uitblijven van economische en democratische hervormingen, corruptieschandalen en moorden op oppositieleiders, zoals voormalig medestander, drugsbaron Bajaman Erkinbajev.

Na een aantal corruptieschandalen kwam het eind 2006 tot grote protesten onder de bevolking, die met duizenden naar de hoofdstad Bisjkek kwamen om zijn aftreden te eisen. Uiteindelijk wist hij president te blijven, maar werd hij wel gedwongen een aantal van de meest corrupte ministers en staatslieden te ontslaan, waaronder zijn broer Janysh Bakijev, die verdacht wordt van drugssmokkel. Hij werd verder gedwongen een nieuwe grondwet te ondertekenen, die het Kirgizische parlement fors meer macht gaf en zijn macht inperkte.

Op 28 maart 2007 werd na aanhoudende protesten een akkoord getekend waarbij de president 5 ministers naar huis stuurde. Omdat de oppositie onder leiding van Felix Koelov weigerde in te gaan op Bakijev's aanbod om deze posten te vervullen en bleef aandringen op zijn vertrek, plande hij een referendum, waarbij de kiezers van Kirgizië op 11 april kunnen aangeven of hij mag aanblijven als president of niet.^[2]