Korjakskaja Sopka
Van Wikipedia
Korjakskaja Sopka | |
De Korjakskaja Sopka torent uit boven de Avatsja Baai |
|
Hoogte: | 3456 m |
Coördinaten: | 53°19′NB 158°41′OL |
Locatie: | Kamtsjatka (Rusland) |
Type: | Actieve Stratovulkaan |
Laatste uitbarsting: | 1957 |
Ouderdom gesteente: | Kwartair |
De Korjakskaja Sopka of Korjakski (Russisch: Корякская сопка; [[Korjakskaja Sopka]]) is een vulkaan op het schiereiland Kamtsjatka in het Russische Verre Oosten. De berg ligt op 35 kilometer ten noorden van het bestuurlijk centrum van oblast Kamtsjatka Petropavlovsk-Kamtsjatki. Samen met de ernaast gelegen Avatsjinskaja Sopka, is het verklaard tot een van de 16 Decade Volcanoes, die zijn aangewezen door de IAVCEI in verband met haar geschiedenis van grote uitbarstingen en de nabijgelegen bewoonde gebieden. Op de lagere gedeelten van de hellingen van de vulkaan groeien Siberische dwergdennen en goudberken. Hogerop liggen gletsjers en sneeuw.
Inhoud |
[bewerk] Geologische geschiedenis
De Avatsjinskaja Sopka ligt op de Pacifische Ring van Vuur, op een punt waar de Pacifische plaat onder de Eurazische plaat duikt met een snelheid van ongeveer 80 millimeter per jaar. Een wig van mantelmateriaal ligt tussen de onderduikende Pacifische Plaat. De bovenliggende Euraziatische Plaat is de bron van dynamisch vulkanisme over het hele schiereiland Kamtsjatka.
De vulkaan is waarschijnlijk al tienduizenden jaren actief. Geologische rapporten wijzen uit dat er zich ten minste drie grote uitbarstingen hebben voorgedaan in de laatste 10.000 jaar, namelijk in 5500 v. Chr., 1900 v. Chr. en 1500 v. Chr.. Deze uitbastingen deden vooral uitgebreide lavastromen ontstaan.
[bewerk] Recente activiteit
De Avatsjinskaja Sopka barstte voor het eerst uit in de geschreven geschiedenis in 1890, toen een uitbarsting, die gekarakteriseerd werd door de uitstroom van lava uit barsten die ontstonden op de zuidwestelijke flank van de vulkaan en door phreatische uitbarstingen. Men dacht aanvankelijk dat dat de vulkaan 5 jaar later opnieuw uitbarstte, maar later bleek dat er geen uitbarsting was geweest; wat op een uitbarstingskolom leek, bleek later gewoon stoom te zijn die was veroorzaakt door fumarolische activiteit.
In 1926 volgde nog een korte lichte uitbarsting, waarna de vulkaan slapende bleef tot 1956. In 1956 ontstond de topt dan toe grootste uitbarsting met een VE-Index van 3, die pyroclastische stromen en lahars deed ontstaan. De uitbarsting duurde voort tot juni 1957.
Sindsdien is de vulkaan niet meer uitgebarsten, maar de seismische activeit die zo nu en dan ontstaat en de voortdurende fumarolische activeit geeft een indicatie dat de vulkaan nog steeds actief is. Omdat de vulkaan zo dicht bij Petropavlovsk-Kamtsjatki ligt, werd deze samen met de Korjakskaja Sopka aangewezen als Decade vulcano in 1996 als onderdeel van het Internationaal Decennium voor de beperking van Natuurrampen van de Verenigde Naties.
[bewerk] Literatuur
- Droznin D., Levin V., Park J., Gordeev E. (2002), Detailed Mapping of Seismic Anisotropy Indicators in Southeastern Kamchatka, American Geophysical Union, Fall Meeting 2002
- Levin V., Park J., Gordeev E., Droznin D. (2002), Complex Anisotropic Structure of the Mantle Wedge Beneath Kamchatka Volcanoes, American Geophysical Union, Fall Meeting 2002
- Taran Y.A., Connor C.B., Shapar V.N., Ovsyannikov A.A., Bilichenko A.A. (1997), Fumarolic activity of Avachinsky and Koryaksky volcanoes, Kamchatka, from 1993 to 1994, Bulletin of Volcanology, v. 58, p. 441-448