Kunstmatige bevalling
Van Wikipedia
Soms is het niet verantwoord (voor het kind en ook niet voor de moeder) de zwangerschap uit te dragen. In zulke gevallen kan de bevalling dan kunstmatig op gang gebracht of ingeleid worden.
Medische redenen om de bevalling in te leiden zijn: ernstige vormen van rhesussensibiliteit, zwangerschapsvergiftiging, groeivertraging van het kind, overdragen zwangerschap, suikerziekte, een dood kind of een kind met een niet met het leven te verenigen aangeboren afwijking.
Er zijn verschillende manieren om de bevalling op gang te brengen, onderandere weeën-stimulerende middelen en het breken van de vliezen.
Het opwekken van de weeën gaat door middel van een infuus waarmee druppelsgewijs het kunstmatige hormoon oxytocine worden toegevoegd. De hoeveelheid oxytocine moet nauwkeurig geregeld worden, afhankelijk van de reactie van de baarmoeder. Kunstmatig opgewekte weeën zijn vaak sterker dan de natuurlijke weeën. Wanneer de baarmoeder teveel geprikkeld wordt, kan dit een zogeheten weeënstorm veroorzaken, met als gevolg een te grote druk van de baarmoeder (hypertonie van de uterus). De risico's daarvan zijn dat het kind een zuurstofgebrek krijgt en hersenbeschadiging kan oplopen. Het gevaar voor de moeder is dan een baarmoederscheuring (uterusruptuur) en een nabloeding (na de geboorte). Een andere mogelijkheid om weeën op te wekken is het toedienen van prostaglandines in de vorm van tabletten. Weeënstimulerende middelen mogen alleen gegeven worden wanneer vaststaat dat het kind via de schede geboren kan worden. Er mag dus geen wanverhouding bestaan tussen het hoofd en het baringskanaal. Bij een litteken in de baarmoeder is er voorzichtigheid geboden.
