Léon Blum
Van Wikipedia
Léon Blum (Parijs, 9 april 1872 - Jouy-en-Josas, 30 maart 1950) was een Frans politicus.
Hij werd geboren in een Joodse middenstandsfamilie. Hij richtte vanwege de bezorgdheid over het opkomende nationaal-socialisme in november 1935 de socialistische partij Front populaire op (het Volksfront), samen met Edouard Daladier, Maurice Thorez, Edouard Herriot en Daniel Mayer.
In 1936 werd Blum premier van Frankrijk. In 1938 viel zijn regering en hij werd opgevolgd door Daladier.
Een van de belangrijke verworvenheden van de Franse Volksfrontregering was dat een groot deel van de arbeidersbevolking nu voor het eerste een paar weken per jaar betaalde vakantie kreeg.
Aan de negatieve kant moet worden geregistreerd dat zijn regering vanwege binnenlandse politieke spanningen - en de onwil van Engeland om Frankrijk hierbij te ondersteunen - te weinig steun verleende aan de Spaanse regering, die in de burgeroorlog vocht tegen rechtse rebellen, die wel rijkelijke steun kregen van Hitler en Mussolini.
Toen Duitsland in mei 1940 aan Frankrijk de oorlog verklaarde, vluchtte Blum naar Zuid-Frankrijk. Hij werd samen met Daladier en Paul Reynaud gearresteerd op last van Philippe Pétain; Blum werd naar het concentratiekamp Buchenwald gedeporteerd waar hij op 7 mei 1945 werd bevrijd door de Amerikanen.
Blum was ook een esperantist. Hij zei: "Ik wens dat het Esperanto in alle dorpen en alle steden het Esperanto wordt onderwezen; dit zou een entente tussen volkeren brengen en de zekerste manier zijn om universele vrede te handhaven."
Hij stierf in 1950. Het dorp Kfar Blum in Galilea werd naar hem vernoemd.
Voorganger: Georges Bidault |
Minister van Buitenlandse Zaken 1946-1947 |
Opvolger: Georges Bidault |