Limbisch systeem
Van Wikipedia
Het limbisch systeem (Latijn limbus = rand of zoom), of archicortex, is een groep structuren in de hersenen die betrokken zijn bij emotie, motivatie, genot en het emotioneel geheugen. Het is (evolutionair gezien) een van de oudste delen van de hersenen maar bevat ook enkele nieuwere structuren. Het limbisch systeem is onderdeel van de grote hersenen.
[bewerk] Voorgeschiedenis
De term limbisch syteem is voor het eerst in 1878 door Paul Broca gebruikt die sprak van de grand lobe limbique. Aanvankelijk was men van mening dat het limbisch systeem bestond uit een topografisch gerangschikt banensysteem dat diende voor de integratie van emotionele ervaringen. Deze opvatting vinden we terug bij James Papez aan wie de term circuit van Papez is ontleend. De laatste term is echter niet door Papez zelf, maar door Paul MacLean bedacht. Papez was wel een van de eersten die in 1937 het limbisch systeem verbond aan emoties. Later ontdekte men dat de functie van het limbisch systeem aanzienlijk complexer was, en dat het systeem bestond uit een verzameling van verspreide maar nauw met elkaar verbonden kernen en schorsgebieden. Daarbij stonden bovendien veel meer de functionele dan de topografische (vorm) aspecten centraal. De term limbisch systeem wordt echter ook nu nog veel gebruikt, maar omvat andere structuren dan in de vroegere theorieën werd aangenomen. Ook is vast komen te staan dat de hippocampus belangrijker was voor het geheugen dan voor emotionele integratie (zoals Papez en MacLean aannamen). Verder zijn amaygdala, orbitofrontale cortex en delen van de basale ganglia als belangrijke nieuwe componenten toegevoegd. Ook wordt emotie niet meer gezien als een 'unitaire', dat wil zeggen een door een enkel circuit gestuurde functie, maar denkt men meer in termen van verschillende emotiesystemen die van verschillende circuits en netwerken in de hersenen afhankelijk zijn.
[bewerk] Onderdelen en functies
Het limbisch systeem bestaat onder andere uit:
- de hippocampus: betrokken bij de vorming van het langetermijngeheugen.
- de gyrus cinguli: waarbij het voorste deel, de cortex cingularis anterior betrokken is bij evaluatie van beloning en straf
- de hypothalamus: reguleert het autonome zenuwstelsel door middel van hormonen; betrokken bij de regulering van bloeddruk, hartslag, honger, dorst, seksuele opwinding en de slaap-waakcyclus
- de amygdala: betrokken bij agressie en angst
- de orbitofrontale cortex: betrokken bij het nemen van beslissingen en affectieve leerprocessen
