Lithobates yavapaiensis
Van Wikipedia
| Lithobates yavapaiensis | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||
|
|||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||
| Lithobates yavapaiensis Platz & Frost, 1984 |
Lithobates yavapaiensis is een kikker uit de familie echte kikkers (Ranidae). Er is nog geen Nederlandse naam voor deze soort, die lange tijd behoorde tot het geslacht Rana.
[bewerk] Beschrijving
Lithobates yavapaiensis wordt ongeveer 9 centimeter lang, mannetjes blijven kleiner. Het is een van de soorten uit de luipaardkikkergroep, die allemaal te herkennen zijn aan de meestal lichtomrande donkere vlekken op de rug. Deze soort heeft een groene tot grijze basiskleur, met op de rug en kop bruine tot bijna zwarte vlekken, de vlekken op de poten zien er uit als een bandering. De billen zijn geel en hebben zwartgrijze kleine vlekjes. Typische kenmerken zijn de veelal bruin tot geel gekleurde huidplooien aan weerszijden van de rug, en met name aan de tweede huidplooi op allebei de flanken van de kop, onder ieder oog. De ogen zijn bij deze soort wat naar boven gericht en zitten dichter bij elkaar als bij andere soorten.
[bewerk] Voorkomen en habitat
Deze kikker komt voor in de Verenigde Staten en houdt van zowel graslanden als bosranden, diep in het bos wordt deze soort niet vaak aangetroffen. De meer naar boven gerichte ogen zijn geen toeval; deze soort is sterk aan water gebonden en heeft zich erop aangepast; met ogen die naar boven staan kan de kikker beter naar boven kijken, want kikkers kunnen de kop niet kantelen, en het gevaar komt meestal van bovenaf. Deze soort blij vaak in de buurt van water, en eten allerlei dieren die ze tegenkomen in en om het water zoals insecten en andere geleedpotigen. Er is niet veel bekend over de voortplanting van deze soort.
[bewerk] Bedreigingen
Het aantal kikkers gaat achteruit, voornamelijk door toedoen van de mens; landschapsverandering, verdroging en vervuiling hebben deze soort in Californië waarschijnlijk al doen uitsterven, en ook de komst van een andere soort die eigenlijk niet voorkwam, de soort Lithobates berlandieri (geen Nederlandse naam) kan goed gedijen in schralere omstandigheden en neemt de plaats van deze soort in.
