Lodewijk XVIII van Frankrijk
Van Wikipedia
| 1755-1824 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Koning van Frankrijk | ||||||
|
||||||
|
Lodewijk XVIII Stanislaus Xaverius (Versailles, 17 november 1755 – Parijs, 16 september 1824) was koning van Frankrijk in 1814 en na het definitief verjagen van keizer Napoleon I van 1815 tot 1824.
Hij werd geboren als zoon van de dauphin Lodewijk Ferdinand (zoon van Lodewijk XV) en Maria Josepha van Saksen (dochter van Frederik August II van Saksen) en was dus zelf kleinzoon van Lodewijk XV. Daardoor had hij als titel :Graaf van Provence. Ondanks de dood van twee van zijn oudere broers, leek hij kansloos voor de troon, zeker toen zijn oudere broer Lodewijk XVI twee zonen kreeg, maar de Franse Revolutie deed de kansen keren.
Lodewijk XVI werd onthoofd in 1793 tijdens deze revolutie. Lodewijk XVIII was toen reeds gevlucht naar Westfalen, en verklaarde zich tot regent van Frankrijk voor zijn neefje Lodewijk XVII. Deze was echter nog in handen van de revolutionairen, en zou in de praktijk nooit regeren. Lodewijk XVII overleed in 1795 op tienjarige leeftijd. Toen verklaarde Lodewijk XVIII zichzelf tot koning.
Met de hulp van Charles-Maurice de Talleyrand (een Franse diplomaat die nog onder zijn broer én onder Napoleon had gediend) en Joseph Fouché kwam hij weer aan de macht in 1814. Tijdens de terugkeer van Napoleon moest hij echter Parijs ontvluchten, verbleef enkele maanden in Gent en kwam pas goed in het zadel in 1815, na de Slag bij Waterloo.
Onder zijn regering bleef het relatief rustig: Hoewel Lodewijk zich op achttiende-eeuwse wijze presenteerde nam hij genoegen met minder dan de absolute macht.
Hij overleed in 1824 en werd, daar zijn huwelijk met Louise Maria Josephine van Savoye (1753-1810), dochter van Victor Amadeus III van Sardinië, kinderloos was gebleven, opgevolgd door zijn broer Karel X.
