Lopariet
Van Wikipedia
| Lopariet | |
|---|---|
 |
|
| Mineraal | |
| Chemische formule | (Ce,Na,Ca)2(Ti,Nb)2O6 |
| Kristalvorm | Kubisch |
| Kleur | Zwart |
| Streepkleur | Roodbruin |
| Hardheid | 5,5 |
| Gemiddelde dichtheid | 4,77 kg/dm3 |
| Glans | Metallisch tot diamant |
| Opaciteit | Opaak |
| Splijting | [100] Imperfect |
| Kristaloptiek | |
| Overige eigenschappen | |
| Radioactiviteit | Zwak radioactief, gamma ray 24.983,65 |
Het mineraal lopariet is een cerium-natrium-calcium-titanium-niobium-oxide met de chemische formule (Ce,Na,Ca)2(Ti,Nb)2O6.
Inhoud |
[bewerk] Eigenschappen
Het opaak zwarte lopariet heeft een metallische tot diamantglans, een roodbruine streepkleur en een imperfecte splijting volgens het kristalvlak [100]. De gemiddelde dichtheid is 4,77 en de hardheid is 5,5. Het kristalstelsel is kubisch en het mineraal is zwak radioactief. De gamma ray waarde volgens het American Petroleum Institute is 24.983,65.
[bewerk] Naamgeving
De naam van het mineraal lopariet is afgeleid van het Russische woord voor Lappen, Lopar. Dit omdat het mineraal voornamelijk gevonden werd op het door Lappen bevolkte Kola schiereiland.
[bewerk] Voorkomen
Lopariet komt voor als primair mineraal in nefelien-syenieten. Het wordt ook gevormd in alkalische pegmatieten, waar het perovskiet vervangt. De typelocatie is gelegen in de Khibiny en Lovozero massieven, schiereiland Kola, noord-Rusland. Het wordt ook gevonden in Buer, Bjorkedalen, Langesundfjord, Telemarken, Noorwegen.
