Manu Ruys
Van Wikipedia
Manu Ruys (Antwerpen, 25 februari 1924) is een Vlaams journalist en publicist.
Hij is afkomstig uit een familie uit de Antwerpse burgerij waar thuis dikwijls Frans werd gesproken. Hij studeerde Germaanse talen aan de K.U. Leuven. Nog aan de universiteit debuteerde hij als journalist in het maandblad Golfslag. Na het afronden van zijn studies ging hij aan de slag als parlementair redacteur bij de krant De Standaard. Hij bouwde er zijn loopbaan uit en werd in 1975 politiek hoofdredacteur. Ruys zorgde er mee voor dat de identiteit van de Standaard en de autonomie van de redactie gewaarborgd werd toen de krant werd overgenomen door de Vlaamse Uitgeversmaatschappij. In 1982 werd hij lid van de raad van bestuur van de VUM en later van het directiecomité. Na zijn pensionering in 1989 bleef hij nog regelmatig bijdragen leveren. In 1997 werd de samenwerking beëindigd. De ideologische koerswijziging die zich voltrok in De Standaard was daar niet vreemd aan.
Manu Ruys was in zijn tijd als hoofdredacteur een gezaghebbend politiek commentator en drukte mee zijn stempel op de publieke opinie aangaande de communautaire problematiek en de Belgische Staatshervorming. Naast zijn belangstelling voor de Vlaamse ontvoogding was hij ook geïnteresseerd in de ontwikkelingen in de voormalige Belgische kolonie Kongo.
Ook de leeftijd van 80 voorbij blijft Ruys de politieke actualiteit op de voet volgen en publiceert af en toe nog opiniestukken in tijdschriften zoals Doorbraak van de Vlaamse Volksbeweging en het tijdschrift Tertio.
[bewerk] Werken
- Valt België uiteen, 1969
- De Vlamingen, 1979
- De geboorte van de Vlaamse natie, 1985
- Vijfentwintig jaar Kongo-Zaïre, 1985
- Waarnemer in de stroomversnelling, 1989
- Achter de maskerade, 1996
- Op de korrel. Politieke meditaties, 1997
- Over de drempel van de angst, 1998
- Een levensverhaal, 1999
- Waarom moest Lumumba sterven, 2000
