Marcus Claudius Marcellus I
Van Wikipedia
Marcus Claudius Marcellus I (268-208 v.Chr.) was een Romeinse militair en politicus die vijf maal consul was en een van de succesvolste generaals van de Tweede Punische Oorlog was. Waar zijn collega Fabius Maximus een terughoudende generaal was, stond Marcellus bekend als een moedig en gewaagd veldheer. Livius gaf hem de bijnaam 'het Zwaard van Rome'.
| Belangrijkste leden van de gens Claudia. |
|
|---|---|
Door adoptie: Gens Claudia vóór adoptie in Gens Julia: |
|
Marcellus vervulde zijn eerste consulaat in 222 v.Chr. samen met Scipio Calvus (de oom van Scipio Africanus). Tijdens zijn termijn voerde Marcellus een campagne tegen de Insubriërs, van wie hij eigenhandig de koning Viridomarus doodde. Dit leverde hem een spolia opima (letterlijk: rijke buit/trofees, refererend naar de wapens en bepantsering die de overwinnaar van de gedode tegenstander afnam) op, iets wat hem als enige in de Romeinse geschiedenis gelukt is (twee gevallen in de mythologie niet meerekend).
Aan het begin van de Tweede Punische Oorlog vocht hij op Sicilië om vervolgens na de Slag bij Cannae met een restant van het leger Nola en Campanië veilig te stellen tegen Hannibal. Ten tijde van zijn derde consulaat in 214 v.Chr. belegerde hij het opstandige Syracuse, dat het twee jaar uithield tegen de Romeinen, mede dankzij de vernuftige uitvindingen van Archimedes. Deze wiskundige werd bij de inname van de stad gedood door een Romeinse soldaat. De plundering van de Griekse stad zorgde ervoor dat veel beelden en andere voorwerpen in terechtkwamen in Rome, dat begon te helleniseren.
In 210 v.Chr. nam hij de stad Salapia in, omdat deze naar Hannibal was overgelopen. Met Hannibal leverde hij een bittere maar onbesliste slag, om daarna terug te trekken naar Venusia. In zijn vijfde en laatste consulaat (in 208 v.Chr.) voerde hij rond dezelfde plaats campagne. Tijdens een verkenning met zijn collega en zoon vond hij de dood in een vijandelijke hinderlaag.
