Mars Observer
Van Wikipedia
In 1992, 17 jaar na de succesvolle Viking 1 en Viking 2 missies, werd de Mars Observer door de NASA gelanceerd om een gedetailleerde studie te maken van de planeet Mars. Het ruimtevaartuig, gebaseerd op een communicatiesateliet, vervoert een vracht van wetenschappelijke instrumenten om studies uit te voeren op gebied van geologie, geofysica en het klimaat op Mars. Toen de brandstoftanks onder druk werd gezet , in voorbereiding om in een baan rond Mars te komen, verbreekt het contact met de aarde en er werd nooit niets meer iets van de Mars Observer gehoord.
Inhoud |
[bewerk] Data
- Gewicht van de sonde: 2,573 kg
- Draagraket bij lancering: Titan III (CT-4)
- Lancering: 25 september 1992
- Verlies van contact op 21 augustus 1993
- Officieel verloren verklaart op 22 september 1993
- De tocht duurde 337 dagen
- 725-million-kilometer afgelegd
[bewerk] Meetinstrumenten
- MOC (Mars Observer Camera): Een hoge resolutie CCD-camera.
- MOLA (Mars Orbiter Laser Altimeter): Voor het opmeten van een topografische kaart.
- MAG/ER (Magnetometer/Electron Reflectometer): Opzoeken van de magneet polen van Mars.
- TES (Thermal Emission Spectrometer): Onderzoek van mineralen op Mars
- RS (Radio Science): Onderzoek van de Mars-atmosfeer.
- PMIR (Pressure Modulated Infrared Radiometer): Klimaat-onderzoek.
- GRS (Gamma Ray Spektrometer): Zoeken naar water met gammastralen.
[bewerk] Gevolgen
Het verlies van de dure Mars Observer was een schok voor de Amerikaanse Ruimtevaart – hiermee was niet enkel één van duurste en ambitieuze NASA Projecten, maar ook het eerste NASA planetensonde verloren gegaan sinds 27 jaar. Zes van de zeven instrumenten vlogen met de Mars Global Surveyor en met de 2001 Mars Odyssey terug naar de rode planeet. Het zevende instrument, PMIR, zou met de Mars Climate Orbiter naar Mars vliegen, maar kwam wegens het falen van de missie toch niet ter bestemming. Het gevolg is dat de NASA het Discovery programma, lanceert met meer kleine, goedkopere ruimtesonden om zo het risico te spreiden.
