Moerasspirea
Van Wikipedia
| Moerasspirea | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||||
| Filipendula ulmaria |
De moerasspirea (Filipendula ulmaria), soms ook koningin der weiden is een vaste plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). Het is een tamelijk hoge, rechtop groeiende plant van 60 tot 200 cm hoog.
Inhoud |
[bewerk] Voorkomen
Moerasspirea groeit vooral op vochtige plaatsen, zoals bossen, slootkanten, rietvelden, enzovoort.
[bewerk] Kenmerken
Moerasspirea's hebben talrijke roomkleurige, welriekende bloemen die 4 tot 10 mm doorsnede hebben met vijf kroonblaadjes. De bloem bevat veel meeldraden, die ongeveer twee maal zo lang zijn als de kroonblaadjes.
De bloemen vormen schermvormige trossen die bloeien van juni tot augustus/september (herfst).
De bladeren zijn afgebroken (oneven) geveerd en hebben een groot topblad, dat handvormig gespleten is. Er zijn twee tot vijf paar deelblaadjes, die dubbel getand en eivormig zijn. Aan de onderzijde zijn ze viltig behaard en grijsachtig. De bladeren aan de stengel staan verspreid en hebben aan de voet van de bladsteel twee steunblaadjes.
De vruchtjes zijn spiraalachtig gewonden en ongeveer 2 mm groot.
[bewerk] Gebruik
 |
Gelieve de aanwijzingen bij medische lemma's in acht te nemen. |
Vroeger werd de plant gebruikt als middel tegen gal- en nierziekten, maar ook tegen jicht en zenuwpijn. De bladeren en bloemen werden gedroogd om thee van te trekken die bij koorts gegeven werd.[1]
[bewerk] Fotogalerij
 tekening kenmerken |
 bloemen en vruchtjes |
 vruchtjes |
 Zaadomhulsels |
[bewerk] Varia
De blaadjes van deze plant kunnen ook gebruikt worden om blaren te voorkomen of sneller te genezen. Men neemt een blaadje en kneust dit tot er vocht uitkomt, doet dit vocht dan op de blaar of pijnlijke plek en laat het even intrekken. De huid wordt weer stugger waardoor men blaren kan voorkomen of zelfs genezen. Niet op open wondjes gebruiken.
[bewerk] Referenties
- ↑ Hüsstege, G. (1979). Zakflora voor bos en heide. Helmond: Uitgeverij Helmond B.V. Antwerpen: Standaard Uitgeverij.
