Munttoren (Amsterdam)
Van Wikipedia
 |
 |
 |
 |
 |
De Munttoren, ook wel De Munt genoemd, is een toren in Amsterdam die vroeger deel uitmaakte van de Regulierspoort. Deze stadspoort was één van de drie hoofdpoorten van de Middeleeuwse vestingwerken van de stad. De stadspoort, gebouwd tussen 1480 en 1487, bestond uit twee torens en een wachthuis.
Nadat de poort in 1618 in vlammen opging, besloot men alleen de westelijke toren te herbouwen. De stompe toren kreeg in 1619-1620 een achtkantige bovenbouw en een sierlijke open spits naar een ontwerp van Hendrick de Keyser, met een uurwerk met vier wijzerplaten en een carillon.
Het carillon werd omstreeks 1650 gemaakt door de gebroeders Hemony. In het jaar 1873 werden de klokken als oud ijzer verkocht. De klokken zijn nu te bezichtigen in het Amsterdams Historisch Museum. Tegenwoordig bestaat het carillon uit 38 klokken, 11 meer dan het oorspronkelijke aantal. Elk kwartier zet een mechanische speeltrommel de klokken in beweging en elk heel en half uur geven slagklokken het vereiste aantal slagen. Elke vrijdag van 12 tot 13 uur geeft een beiaardier een concert op het carillon van de Munttoren.
De naam van de toren verwijst naar het feit dat er in de 17e eeuw munten werden geslagen. De toren kreeg zijn huidige naam in het Rampjaar 1672, toen Amsterdam tijdelijk het recht van muntslag kreeg omdat Franse troepen grote delen van het land bezit hielden, en het niet mogelijk was zilver en goud te transporteren naar de muntplaatsen Dordrecht en Enkhuizen. In het wachthuis werd munt geslagen.
Het wachthuis, dat de brand van 1618 redeljk had doorstaan, werd in de 19e eeuw afgebroken en vervangen door het het huidige gebouw. Het werd gebouwd tussen 1885 en 1887 in historiserende neorenaissance-stijl, onder leiding van architect W. Springer. Tijdens een verbouwing in 1938-1939 kwam er op de begane grond een doorgang.
De toren staat op het Muntplein, een druk kruispunt aan het begin van de Kalverstraat en aan het eind van de bloemenmarkt bij het Singel. Zowel vele Amsterdammers als toeristen lopen onder de kleine poort onderin de toren door, richting de winkels in de Kalverstraat.
Het Muntplein is eigenlijk een brede brug waar het Singel in de Amstel uitkomt. Het is de breedste brug in de Amsterdamse Binnenstad. Deze brug heeft in de Amsterdamse brugnummering het brugnummer 1.
De Munttoren zal een extra stevige fundering krijgen om te voorkomen dat het monumentale pand verzakt door de aanleg van de Noord/Zuidlijn. Hiervoor heeft de gemeente 1,9 miljoen euro uitgetrokken. Bron: Het Parool (17-5-2006)
Schaalmodellen van de Munttoren zijn te zien in Madurodam in Den Haag en in Mini-Europe in Brussel.
| Bronnen en referenties: |
