National Hockey League
Van Wikipedia
De National Hockey League, meestal als NHL aangeduid, is de organisatie die het professionele ijshockey in de Verenigde Staten en Canada reguleert. De NHL is de de belangrijkste ijshockeycompetitie van de wereld. De winnaar van de play-offfinale is ook de winnaar van de Stanley Cup.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
Tot 1917 waren er in vooral Canada veel verschillende ijshockeycompetities. De middelen waren er toen simpelweg nog niet om in een uitgestrekt land als Canada een landelijke competitie te houden. De sterkste competitie was de National Hockey Association, met teams uit zuid-oost Canada (Ontario en Québec). De competitie was verdeeld in twee kampen: Toronto Blueshirts en de rest. In Toronto huisde namelijk Eddie Livingstone, eigenaar van de Blueshirts. Hij was een controversieel figuur, die van veel onconventionele middelen gebruik maakte om te winnen, zo gaf hij sommige spelers van tegenstanders contracten om juist niet te spelen. Livingstone dreigde echter ook om elders een competitie te starten, als de andere teams de Blueshirts uit de competitie zouden zetten. In 1917 bestond de competitie nog uit zes teams, de Blueshirts, Montreal Canadiens, Ottawa Senators , Montreal Wanderers, Quebec Bulldogs en een soldatenteam van het Canadeze 228ste bataljon. Dit laatste team werd echter opgeheven toen de spelers werden opgeroepen voor dienst in de Eerste Wereldoorlog. De andere teams vonden het tijd voor een evaluatiegesprek, waar Livingstone wegens ziekte niet bij kon zijn. Een dag later hoorde hij dat de vier andere teams uit de NHA waren gestapt en een nieuwe competitie oprichtte, de National Hockey League. Zonder de Toronto Blueshirts, maar met het nieuw opgerichte Toronto Arenas (met dezelfde spelers als de Blueshirts). In het eerste seizoen woedde er echter een grote brand in het thuisstadion van de Bulldogs en de Wanderers. Beide teams kwamen de (financiële) klap niet te boven, en stopten voor 1920. Doordat er nu nog maar drie teams konden spelen in de competitie, werd er besloten tot een play-off opzet, ironisch genoeg een idee van Livingstone, die via de rechtspraak een aandeel in de Arenas wilde krijgen. Diezelfde Arenas wonnen in 1918 de Stanley Cup, die toen nog werd uitgereikt aan de beste club van Canada. Omdat aan de naam Arenas nog te veel de smaak van Livingstone hing, werd het team omgedoopt tot de Toronto St. Patricks in 1919 en uiteindelijk tot de Toronto Maple Leafs in 1927. In 1926 hadden de NHL teams zeven van de acht Stanley Cup gewonnen en waren de salarissen hoger geworden dan andere competities konden betalen. Hierdoor kreeg de National Hockey League de alleenheerschappij over de Stanley Cup. Ook was de competitie uitgebreid met Amerikaanse teams, voornamelijk uit plaatsen dichtbij Canada. De NHL bestond uit tien teams en werd opgedeeld in twee divisies: de "Canadeze" en Amerikaanse Conference:
Canada Conference: Toronto St. Patricks, Ottawa Senators, New York Americans, Montreal Maroons en Montreal Canadiens
American Conference: Boston Bruins, New York Rangers, Pittsburgh Pirates, Chicago Black Hawks en Detroit Cougars
Maar door de crisis in de jaren '30 en de Tweede Wereldoorlog was de NHL teruggebracht naar zes teams, ook wel de Original Six genoemd: Montreal Canadiens, Toronto Maple Leafs, Detroit Red Wings, Chicago Blackhawks, Boston Bruins en New York Rangers.
[bewerk] Toevoegingen van teams
Een andere competite, de Western Hockey League, wilde een professionele competite worden en wilde dus ook aanspraak maken op de hoofdprijs van het ijshockey, de Stanley Cup. Als gevolg hiervan werden ze in 1967 toegevoegd als een geheel nieuwe divisie ín de NHL. De WHL was dus eigenlijk overgenomen door de NHL. De teams waren: Philadelphia Flyers, St. Louis Blues, Los Angeles Kings, Oakland Seals en Minnesota North Stars (die fuseerden en later de Dallas Stars werd) en Pittsburgh Penguins. Drie jaar later werden ook Vancouver Canucks en Buffalo Sabres toegevoegd aan de NHL.
Even later was er een andere competitie, de World Hockey Association, die als een concurrent voor de NHL kon worden beschouwd. Om de WHA voor te blijven, vergrootte de NHL de competitie met onder meer de New York Islanders, Atlanta Flames (later verhuisd naar Calgary), Washington Capitals en Kansas City Scouts (die via Colorado Rockies uiteindelijk New Jersey Devils werd). In 1979 werd de WHA geabsorbeerd door de NHL, vier van de zes teams gingen nu voor de NHL spelen: Hartford Whalers (zij werden in 1997 de Carolina Hurricanes), Québec Nordiques (in 1996 verhuisden zij naar Denver om daar de Colorado Avalanche te worden), de Winnipeg Jets (zij verhuisden eind jaren '90 naar Phoenix en heten sindsdien de Phoenix Coyotes) en Edmonton Oilers.
In de jaren '90 kwam er nog een grote toevoeging in de NHL. San Jose Sharks in 1991, Ottawa Senators en Tampa Bay Lightning in 1992, Mighty Ducks of Anaheim (nu Anaheim Ducks) en Florida Panthers in 1993, Nashville Predators in 1998, Atlanta Thrashers in 1999 en Minnesota Wild en Columbus Blue Jackets in 2000. De competitie bestaat sindsdien uit 30 franchises.
[bewerk] Arbeidsconflicten
Vanaf 1992 had de competitie te maken met conflicten tussen de NHL en de NHLPA, de spelersorganisatie. Alledrie de conflicten hadden te maken met arbeidsvoorwaarden. In 1992 was er een staking van tien dagen, waarna de competitie gewoon weer verder ging. Het seizoen 1994-1995 werd maar voor de helft gespeeld, 48 in plaats van 82 wedstrijden, ook vanwege een staking. Maar het seizoen 2004-2005 overtrof alles: het hele seizoen werd niet gespeeld. De spelersbond was het niet eens met de eisen van de NHL. Er is een contract tussen de spelersbond en de competitie, en dat contract zou dat jaar ten einde lopen. De NHL wilde in het nieuwe contract staan, dat het salarisplafond verlaagd zou worden, waar de NHLPA niet akkoord mee ging. Het bestaande contract verliep en er werd geen nieuw contract gesloten: de NHL was een competitie zonder spelers geworden. Uiteindelijk werd er een contract gesloten (met een verlaging van het salarisplafond), ingaand vanaf het seizoen 2005-2006. De NHL kon in dit seizoen gewoon weer van start gaan.
[bewerk] Wedstrijdenopzet
De National Hockey League bestaat uit 30 teams, verdeeld over twee conferences. Deze twee conferences zijn weer verdeeld over drie divisies. Elke conference bestaat dus uit 15 teams en elke divisie bestaat uit vijf teams. In het eerste gedeelte speelt een team in de competitie, zestien teams gaan dan verder in de play-offs.
[bewerk] Teams
| National Hockey League |
| Eastern Conference |
|---|
| Atlantic Division: New Jersey Devils | New York Islanders | New York Rangers | Philadelphia Flyers | Pittsburgh Penguins |
| Northeast Division: Boston Bruins | Buffalo Sabres | Montreal Canadiens | Ottawa Senators | Toronto Maple Leafs |
| Southeast Division: Atlanta Thrashers | Carolina Hurricanes | Florida Panthers | Tampa Bay Lightning | Washington Capitals |
| Western Conference |
| Northwest Division: Calgary Flames | Colorado Avalanche | Edmonton Oilers | Minnesota Wild | Vancouver Canucks |
| Central Division: Chicago Blackhawks | Columbus Blue Jackets | Detroit Red Wings | Nashville Predators | St. Louis Blues |
| Pacific Division: Anaheim Ducks | Dallas Stars | Los Angeles Kings | Phoenix Coyotes | San Jose Sharks |
[bewerk] Competitieopzet
Elk team speelt in de competitie 82 wedstrijden, waarvan 41 thuis en 41 uit. Deze wedstrijden zijn niet gelijk verdeeld, een team speelt niet even vaak tegen elk team. Je speelt namelijk 32 wedstrijden in je divisie, acht wedstrijden per divisieteam. Dan speel je 40 wedstrijden tegen conferencegenoten die niet in je divisie zitten, vier wedstrijden per conferenceteam. De tien wedstrijden die overblijven speel je tegen teams van de andere conference. Hierbij is een rouleersysteem ingesteld: elk jaar speel je tegen twee divisies, één wedstrijd per team. Deze divisies verschillen per seizoen.
[bewerk] Play-offopzet
Na de competitie volgen de play-offs. Hieraan doen de beste acht teams van elke conference mee. Deze acht teams worden als volgt berekend: plaats 1-3 zijn gereserveerd voor de drie divisiewinnaars en plaats 4-8 voor de niet-divisiewinnaars met de meeste punten. Het kan dus voorkomen dat er een team negende is geworden, dus niet geplaatst voor de play-offs, terwijl het team meer punten heeft dan een divisiewinnaar.
De play-offs zijn eigenlijk het beste te zien als twee conferenceplay-offs, waarvan de beide winnaars tegen elkaar strijden om de Stanley Cup. Elke ronde bestaat uit een best of seven serie. In de eerste ronde van de conferenceplay-offs, de kwartfinale, speelt de nummer één van de conference tegen de nummer acht, twee tegen 7, drie tegen zes en vier tegen vijf. In de halve finale wordt er opnieuw geplaatst: het hoogst overgebleven team wordt al eerste geplaatst enzovoort. Nummer één speelt dan tegen nummer vier en twee tegen drie. De winnaars van deze serie spelen tegen elkaar in de conferencefinale. Het team dat deze serie wint krijgt alvast een prijs, maar die prijs is niet veel waard vergeleken met de prijs waarom de twee conferencewinnaars spelen. De winnaar van deze tweestrijd wint namelijk de Stanley Cup.
Het hoogst geplaatste team speelt eerst twee keer thuis en dan twee keer uit. Als de serie dan nog niet beslist is, zullen het hoogst geplaatste team eerst thuis spelen, indien noodzakelijk nog een wedstrijd uit en als de serie dan nóg niet beslist is, vindt de beslissing plaats in het stadion van het hoogstgeplaatste team.
[bewerk] Puntentelling
Het team dat een wedstrijd wint, verdient twee punten. Het maakt voor de punten niet uit, of je de wedstrijd wint in de reguliere speeltijd, in de verlenging of tijdens een shootout. Als je de wedstrijd verliest in de reguliere speeltijd, krijg je nul punten. Als je de wedstrijd verliest in de verlenging of tijdens een shootout, krijg je één punt. In de play-offs zijn er geen punten zoals in de competitie, de winnaar krijgt een punt in de best of seven serie. In de play-offs maakt het niet uit of je de wedstrijd wint in de reguliere speeltijd of in de verlenging.
Voor de overige spelregels, kijk op ijshockey of op de bijbehorende categorie.
[bewerk] Spelersopzet
Ieder jaar begint het ijshockey seizoen met de NHL Entry Draft. Hierbij kunnen de teams jonge talenten binnenhalen die nog nooit in de NHL hebben gespeeld. De draft bestaat uit drie rondes en de volgorde is de omgekeerde eindstand van de reguliere competitie van het jaar daarvoor. Het team dat het voorafgaande seizoen de reguliere competitie als eerste eindigde, mag nu pas iedere als dertigste een speler uitkiezen.
In tegenstelling tot bij Europese sporten, worden in Noord-Amerika vaak spelersruilen toegepast in plaats van transfers. Het zal niet vaak voorkomen dat een speler van club veranderd met als ruilmiddel geld, maar meestal is het ruilmiddel een gelijkwaardige speler. Ook kan het voorkomen dat meerdere spelers voor één speler geruild worden, of meerdere spelers voor meerdere spelers. Vaak worden ook de draft picks bij een ruil gebruikt. Het team dat de draft pick kwijt is, raakt dan zijn keuzemogelijkheid van de desbetreffende ronde in de Entry Draft kwijt aan het team dat de draft pick krijgt.
[bewerk] Prijzen
De NHL geeft ieder jaar, aan het einde van het seizoen, verschillende prijzen weg. Sommige prijzen zijn voor het hele team, andere voor een individuele speler.
[bewerk] Teamprijzen
- Stanley Cup - uitgereikt aan de winnaar van de gehele play-offs.
- Clarence S. Campbell Bowl - uitgereikt aan de winnaar van de Western Conference play-offs.
- Prince of Wales Trophy - uitgereikt aan de winnaar van de Eastern Conference play-offs.
- Presidents' Trophy - uitgereikt aan het team met de meeste punten aan het einde van de competitie.
[bewerk] Individuele prijzen
- Hart Memorial Trophy - uitgereikt aan de meest waardevolle speler in de competitie.
- Lester B. Pearson Award - uitgereikt aan de beste speler (door de spelersbond gekozen).
- Conn Smythe Trophy - uitgereikt aan de meest waardevolle speler in de play-offs.
- Art Ross Memorial Trophy - uitgereikt aan de speler met de meeste punten in de competitie.
- Maurice Richard Trophy - uitgereikt aan de speler met de meeste doelpunten in de competitie.
- Calder Memorial Trophy - uitgereikt aan de beste rookie van het jaar.
- James Norris Memorial Trophy - uitgereikt aan de beste verdediger.
- Frank J. Selke Trophy - uitgereikt aan de beste verdedigende aanvaller.
- NHL plus/minus Award - uitgereikt aan de speler met de hoogste plus/minus.
- Bill Masterton Memorial Trophy - uitgereikt aan de speler met het meeste doorzettingsvermogen en toewijding aan hockey.
- Lady Byng Memorial Trophy - uitgereikt aan de speler met de meeste sportiviteit gecombineerd met grote prestaties in de wedstrijd.
- King Clancy Memorial Trophy - uitgereikt aan de speler met grote prestaties op en van het ijs.
- Vezina Trophy - uitgereikt aan de beste doelman.
- Roger Crozier Saving Grace Award - uitgereikt aan de doelman met het hoogste redgemiddelde.
- William M. Jennings Trophy - uitgereikt aan de doelman spelend voor het team met het minste aantal tegendoelpunten in de competitie.
- Jack Adams Award - uitgereikt aan de beste coach.
[bewerk] Externe links
| National Hockey League |
| Eastern Conference |
|---|
| Atlantic Division: New Jersey Devils | New York Islanders | New York Rangers | Philadelphia Flyers | Pittsburgh Penguins |
| Northeast Division: Boston Bruins | Buffalo Sabres | Montreal Canadiens | Ottawa Senators | Toronto Maple Leafs |
| Southeast Division: Atlanta Thrashers | Carolina Hurricanes | Florida Panthers | Tampa Bay Lightning | Washington Capitals |
| Western Conference |
| Northwest Division: Calgary Flames | Colorado Avalanche | Edmonton Oilers | Minnesota Wild | Vancouver Canucks |
| Central Division: Chicago Blackhawks | Columbus Blue Jackets | Detroit Red Wings | Nashville Predators | St. Louis Blues |
| Pacific Division: Anaheim Ducks | Dallas Stars | Los Angeles Kings | Phoenix Coyotes | San Jose Sharks |
