Neil Finn
Van Wikipedia
Neil Mullane Finn (27 mei 1958) is een Nieuw-Zeelands zanger, muzikant en liedjesschrijver. Hij is de voorman van Crowded House. Nadat die groep uiteenviel, begon hij een solocarrière, en per 2007 blies hij de band weer nieuw leven in.
 |
Hij werd geboren in Te Awamutu op het Noord Eiland van Nieuw-Zeeland. Al op jonge leeftijd raakte hij door zijn muzikale ouders en zes jaar oudere broer Tim (die in de band Split Enz speelde) in aanraking met muziek. Als tiener speelde Neil in de All 'n' Some Folk Club en schreef zijn eigen muziek. In 1975 stond hij in het voorprogramma van Split Enz tijdens tour in Australië en Nieuw-Zeeland. Kort daarna belde Tim hem en vroeg of hij in Split Enz mee wilde doen - ze hadden een nieuwe gitarist nodig.
Neil bracht een frisse wind met zich mee. Hij schreef de meeste hits van de groep, waaronder I Got You. Door dat succes verwierf Split Enz in 1980 internationale faam. Het was de meest verkochte single dat jaar in Australië en bereikte onder meer in Nederland de hitparade.
Inhoud |
[bewerk] Crowded House & Finn Brothers
Nadat de Enz uit elkaar gingen, begonnen Neil, Paul Hester (de drummer van Split Enz), en bassist Nick Seymour een band die in eerste instantie 'The Mullanes' heette. Ze verhuisden naar Los Angeles, alwaar ze in een klein huis woonden dat de inspiratie bleek voor uiteindelijke naam van de band Crowded House. Met een platencontract van Capitol Records en producer Mitchell Froom maakte de band zijn eerste album en de succesvolste single Don't dream it's over, dat de derde plaats bereikte in de Amerikaanse Billboard in 1987.
Neil schreef ook alle nummers op het volgende album Temple of Low Men, dat in 1988 uitkwam. Daarna werkte hij samen met zijn broer aan het derde album Woodface. Broer Tim trad toe tot de band en ging mee op tournee. De single Weather with you bleek een groot succes in de hele wereld.
In de zomer van 1992/93 ging hij terug naar Nieuw-Zeeland. Hij nam er met Crowded House Together Alone op. Hierna werkte hij met zijn broer aan een Finn Brothers-project. Het resultaat was het album Finn in 1995. In 2004 kwam een tweede Finn Brothers-album uit, met de titel Everyone is Here.
In 1996 besloot Neil Crowded House op te heffen, en er werd een Greatest Hits-album uitgebracht met de titel Recurring Dream. Op 24 november 1996 nam Crowded House officieel afscheid met een enorm concert voor het goede doel op de trappen van het Opera House in Sydney. Zeker 120.000 mensen woonden het concert bij.
[bewerk] Solo
In 1998 bracht hij zijn eerste soloalbum uit, Try Whistling This. Hij nam dit album op in New York met hulp van Sebastian Steinberg en Yuval Gabay van de band Soul Coughing. Het signaleert een ommekeer in zijn werk - van toegankelijke pop naar de wat donkerder experimentele (in elektronische zin) muziek. De titel van het album verwijst hier ook naar, hem werd altijd gezegd dat hij van die aanstekelijke deuntjes schreef.
In 2001 kwam zijn tweede album uit, getiteld One Nil. Dit album werd in 2002 in de VS uitgebracht onder de titel One All. Het Amerikaanse album heeft twee andere liedjes, "Lullaby Requiem" en "Human Kindness". Het mist "Elastic heart", en het heeft een aantal opnieuw gemixte songs. Ook is de volgorde op een aantal plaatsen aangepast.
Tijdens zijn toer door Europa en Amerika kreeg hij hulp van onder anderen Johnny Marr van The Smiths, Eddie Vedder van Pearl Jam en Lisa Germano, en live-opnames van het concert worden uitgebracht op cd en dvd met de titel Seven Worlds Collide. Op de dvd worden naast Neils eigen werk ook nummers van Pearl Jam en Johnny Marr ten gehore gebracht.
[bewerk] Discografie Neil Finn solo
Studio Albums
- Try Whistling This, 1998
- One Nil, 2001
- One All, 2002 (Amerikaanse versie van One Nil)
Live-albums
- 7 Worlds Collide, 2001
Dvd's
- Neil Finn: Sessions at West 54th, 2000
- 7 Worlds Collide, 2001
[bewerk] Externe links
- http://www.frenz.com/neilfinn, het laatste nieuws
