Network File System
Van Wikipedia
Het Network File System, of kortweg NFS, is een netwerkbestandssysteem dat oorspronkelijk werd ontworpen door Sun Microsystems in 1984 voor hun eigen UNIX-werkstations. NFS maakt het mogelijk om bestanden op te vragen over het netwerk op dezelfde manier als men dit zou doen voor bestanden op de lokale schijf.
NFS bestaat enkel uit een bestandssysteem en heeft niets te maken met procesbeheer of geheugenbeheer.
[bewerk] Architectuur
Dankzij de eenvoudige architectuur van NFS wordt dit bestandssysteem ondertussen op uiteenlopende platformen ondersteund. Zo kan men tegenwoordig ook MS-DOS-clients gebruik laten maken van een UNIX-server met NFS.
De volledige architectuur van NFS wordt bepaald in de RFC's 1094, 1813, (3010) en 3530.
Men heeft zowel een NFS-server als NFS-clients. De NFS-server kan één of meer directory's openstellen voor de clients. Zo'n opengestelde directory wordt aangeduid met de term "exported". De client kan deze directory dan mounten in zijn eigen directorystructuur.
Vermits de client de beginbyte en eindbyte aangeeft van het bestand dat hij wenst in te lezen, hoeft NFS geen informatie bij te houden over de geopende bestanden in het systeem, de NFS-server is dan ook een stateless server (v2 en v3).
Met de introductie van NFS v4 is state toegevoegd. State wil zeggen dat de nfs-client de server vertelt wat het met de file van plan is; op slot zetten, lezen, schrijven, verwijderen, etc. De nfs-v4 server kan reageren met 'state'-informatie van andere clients en zodoende het centrale filesysteem consistenter houden. Dit schept de mogelijkheid files in de lokale cache te gebruiken tot de nfs-v4 server aankondigt dat een andere client om deze file vraagt, en dat deze uit de lokale cache naar de server weggeschreven moet worden. Hierdoor hoeft veel netwerkverkeer niet plaats te vinden, tot de user de file sluit, of een andere user de file ook wil gebruiken.
