Nikolaj Menšutkin
Van Wikipedia
Nikolaj Aleksandrovič Menšutkin (alternatief ook Menshutkin of Menschutkin geschreven) (Sint-Petersburg, 21 oktober 1842 - ald., 5 februari 1907) was een bekend Russisch scheikundige.
Hij werd geboren in 1842 te Sint-Petersburg als zoon van een handelaar. Menšutkin studeerde natuurwetenschappen aan de universiteit van Sint-Petersburg. Hij begon zijn kandidatuur in 1859 maar trok vervolgens naar de universiteiten van Tübingen, Parijs en Marburg om tenslotte in 1865 terug naar de universiteit van Sint-Petersburg te keren. In 1866 behaalde hij zijn diploma als magister en begon zijn academische loopbaan. Hij stierf in 1907 te Sint-Petersburg.
| Menšutkins professionele carrière | |
|---|---|
| 1866 | Docent analytische chemie universiteit Sint-Petersburg |
| 1869 | Promotie tot professor technische en analytische chemie |
| 1886 | Benoeming tot professor organische scheikunde |
| 1902 | Naast zijn positie aan de universiteit van Sint-Petersburg wordt hij eveneens professor analytische en organische chemie benoemd aan de polytechnische school van Sint-Petersburg-Sosnovka |
Menšutkin was vooral geïnteresseerd in amines, amides en anilides. Hij was een van de pioniers in het onderzoek naar de chemische kinetiek. Enkele van zijn wetenschappelijke bijdragen:
- Omzetting van tertiaire amines met alkylhalogeniden naar quaternaire ammoniumzouten, ook gekend als de Menšutkin-reactie (1890)
- Ontdekken invloed van solventeffect op reactie
Hij schreef tevens twee boeken, namelijk Analytische Chemie (1871) en Geschichte der chemische Theorie (1888).
[bewerk] Referenties
- W Pötsch. Lexikon bedeutender Chemiker (VEB Bibliographisches Institut Leipzig, 1989) (ISBN 3-323-00185)
