Onvergeeflijke Vloeken
Van Wikipedia
De Onvergeeflijke Vloeken zijn toverspreuken uit de Harry Potter-boekenserie van Joanne Rowling.
De Onvergeeflijke Vloeken worden in de wereld van Harry Potter in de regel gebruikt door heksen en tovenaars die voor de Duistere Zijde gekozen hebben, bijvoorbeeld zij die voor Heer Voldemort werken. Tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog was het Schouwers ook toegestaan de Onvergeeflijke Vloeken te gebruiken om Dooddoeners in te kunnen rekenen. Harry en zijn klasgenoten van Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus leren in hun vierde jaar van Alastor Dolleman wat de Onvergeeflijke Vloeken zijn en welk effect ze hebben.
Op zich is het uitvoeren van een Onvergeeflijke Vloek niet moeilijk. Het enige dat men hoeft te doen, is het uitspreken van de incantatie. Een voorwaarde voor het welslagen van de vloek is echter, dat de wil om de tegenstander daadwerkelijk iets aan te doen, groot genoeg moet zijn. Volgens Bellatrix van Detta moet men er zelfs van willen genieten: gerechtvaardigde woede volstaat niet. Het uitspreken van een enkele Onvergeeflijke Vloek is genoeg voor een levenslange gevangenisstraf in Azkaban.
Inhoud |
[bewerk] De Vloeken
[bewerk] De Cruciatusvloek. Spreuk: Crucio
Deze vloek veroorzaakt helse pijnen bij degene over wie de spreuk wordt uitgesproken, alsof de zenuwuiteinden van die persoon in brand worden gestoken. Tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog werd deze spreuk vooral gebruikt door Voldemort en zijn Dooddoeners om hun tegenstanders te martelen en zodoende informatie uit hen los te krijgen.
[bewerk] De Imperiusvloek. Spreuk: Imperio
Door middel van deze vloek kan men zijn of haar tegenstander volledig onder controle krijgen. Hij of zij doet alles wat je wilt. Het is erg moeilijk om je ertegen te verzetten. De ontvanger van de vloek voelt zich vredig en licht als een veertje wanneer de vloek over hem of haar wordt uitgesproken, en voelt dus geen reden om weerstand te bieden. Tijdens de Eerste Tovenaarsoorlog werd deze vloek veel gebruikt. Het was daardoor voor het Ministerie van Toverkunst erg moeilijk om te bepalen welke tovenaar vrijwillig handelde en welke er onder de invloed van Heer Voldemort of zijn handlangers verkeerde.
[bewerk] De Vloek Des Doods. Spreuk: Avada Kedavra
Deze vloek is dodelijk. Maar hij kan alleen maar door een machtige en/of slechte tovenaar of heks worden toegepast. Wanneer hij wordt uitgesproken zie je een groene lichtflits en hoor je een ruisend geluid, en vervolgens valt de ontvanger dood neer. Behalve dat de persoon dood is, heeft hij geen schrammetje. Eventuele Dreuzels staan dan vaak ook voor een raadsel, als men een dode onderzoekt. Er is maar één persoon die deze vloek tot nu toe heeft overleefd, en dat is Harry Potter. Hij heeft er wél een schrammetje aan overgehouden: het bliksemvormige litteken op zijn voorhoofd. Dit litteken is, naast Harry Potter zelf, legendarisch, en speelt dan ook een belangrijke rol in het verhaal. Bekende slachtoffers in de boeken die door de Avada Kedavra vloek zijn doodgegaan zijn :
- Lily Potter
- James Potter
- De niet-magische vader en grootouders van Voldemort
- Frank Braam
- Berta Kriel
- Carlo Kannewasser
- Albus Perkamentus
[bewerk] Bijzonderheden
- De ouders van Marcel Lubbermans, Frank en Lies Lubbermans, zijn door Voldemorts handlangers gemarteld met de Cruciatus-vloek en zijn hierdoor krankzinnig geworden. Ze verblijven in St. Holisto's Hospitaal voor Magische Ziektes en Zwaktes, het ziekenhuis voor Tovenaars.
- De ouders van Harry Potter, James en Lily Potter, zijn door Voldemort persoonlijk vermoord door middel van de Vloek Des Doods.
- Professor Sneep heeft Albus Perkamentus vermoord met dezelfde Vloek des Doods.
- Tijdens het Toverschool Toernooi spreekt Alastor Dolleman (die later Bartolomeus Krenck Jr. bleek te zijn) de Imperiusvloek uit over Viktor Kruml, die daardoor Carlo Kannewasser moet martelen met de Cruciatusvloek.
