Oriflamme
Van Wikipedia
De Oriflamme was de heilige banier van de abdij van Saint Denis, een klooster nabij Parijs. De banier was rood of oranje-rood en wapperde van een lans.
In 1124 deden troepen van keizer Hendrik V van het Heilige Roomse Rijk een inval in Frankrijk. Daarop haalde de Franse koning Lodewijk VI de oriflamme van het altaar van de abdij, om die te gebruiken in de strijd tegen de keizerlijke troepen. Hij was hierbij de aanvoerder van zijn leenmannen, die normaal gesproken niet snel namens de Franse koning zouden willen strijden, maar voor de strijd tegen een 'buitenlands' leger graag een uitzondering maakten. Dit was een van de eerste momenten waarop sprake is van een Frans nationaal bewustzijn.[1]
Later werd de oriflamme de koninklijke standaard van de Franse koning. In de Slag bij Poitiers werd de originele standaard, een gevorkte vlag die volgens en legende door Karel de Grote naar het Heilige Land zou zijn gebracht nadat een engel had voorspeld dat een ridder met een gouden lans met vlammen aan het uiteinde de saracenen zou verslaan, door de Engelsen buitgemaakt.
Het woord oriflamme komt voort uit het Latijnse aurea flamma, "vlam van goud."
[bewerk] Beroemde drager van de Oriflamme
- Geoffroy de Charny stierf met de Oriflamme in de hand in de slag bij Poitiers.
- Arnoul d'Audrehem Maarschalk van Frankrijk
[bewerk] Externe links
[bewerk] Noten
- ↑ H.P.H. Jansen (2006): Geschiedenis van de Middeleeuwen, veertiende druk, Het Spectrum, Utrecht, blz. 272.
