Oudhollandse tegels
Van Wikipedia
Met oudhollandse tegels (ook wel: Hollandse witjes of tegeltableaus) worden de witgeglazuurde wandtegels bedoeld, die in de 17e eeuw veelvuldig in de Hollandse interieurs werden verwerkt. De tegels met (blauwe) decoratie werden gebruikt als plint langs vloeren, als lambriseringen in gangen en trappenhuizen, en als haardstenen.
De oorsprong van deze tegels ligt in het Nabije Oosten. Rond 1600 ontstaan overal in Nederland bloeiende industrieën, die tegels produceren met een eigen (Hollandse) stijl. De decoraties hebben vaak een thema. De tegels en tableaus werden ook geëxporteerd, o.a. naar Lissabon, Algiers en Istanbul.
De Delfts blauwe tegels worden nog steeds gemaakt door o.a. De Porceleyne Fles. In het Friese Makkum produceert Koninklijke Tichelaar Makkum sinds 1594 hollandse witjes. Plateelschilder Cornelis produceert en verkoopt zijn witjes als Groninger aardewerk.
Tegenwoordig worden ook replica's van de oorspronkelijke witjes uit de 17e eeuw verkocht. O.a. door Oudolf jr uit Utrecht.
De Delftenaar Jan Schouten was verzamelaar van Hollandse tegels. In 1920 is zijn verzameling toegevoegd aan de collectie van het Museum Lambert van Meerten.
